Twee keer las en hoorde ik iets over Boudewijn de Groot deze week. De eerste keer was naar aanleiding van een recensie in de krant over een restaurant, Babylon genaamd. Babylon is ook een lied van Boudewijn de Groot, met een tekst die ik nooit, maar dan ook nooit heb gesnapt, maar die desalniettemin muurvast in mijn hoofd zit. Ik wou dat ik alles zo goed kon onthouden als díe tekst: Meisjes wachten nachten op de god Sjalomon ra, de draak bewaakt Ophelia, die in de laan der leguanen met jasmijn onder platanen terugdenkt aan Antarctica. Helion verkracht daarna voor mijn ogen Ariadne, zacht glazuur is Babylon. De krant meldde verder dat Boudewijn de Groot het zelf ook een onzintekst vindt en dat glzauur een favoriet woord van hem is.
De tweede keer was bij het overlijden van Gerrit Komrij. Hij heeft samen met Boudewijn de Groot een lied geschreven, getiteld Kinderballade en daar was in het journaal waarin Komrij's dood werd aangekondigd een klein stukje van te horen. En hoewel fan van Boudewijn de Groot én min of meer van Komrij, kende ik dit lied niet. Youtube biedt dan uitkomst en dus is hier het hele lied:
1 opmerking:
Zoals je weet ben ik ook fan van Boudewijn. Ik ken dit lied wel en heb het waarschijnlijk op een CD, ik ga eens zoeken!
Een reactie posten