Roodkapje en Roodkapje en een plundering

Twee Roodkapjes in één weekend. Hoe leuk is dat. Het eerste Roodkapje gekocht op een ontzettend natte rommelmarkt. Gelukkig heeft ze nu een leuke groene paraplu. Het tweede Roodkapje: een kaart, nu eens niet via Postcrossing, maar van Bart en Agnes. De stempel hebben ze bij KPN voor het gemak maar op de kaart gezet en niet op de postzegel. Tamelijk stom ja, maar eigenlijk misstaat het niet eens. Ik ben overigens niet van plan om naast de Roodkapjekaarten ook Roodkapjebeeldjes, behang, boeken, stoffen of wie weet wat er allemaal nog meer is, te gaan verzamelen. Geen nieuwe verzamelingen dus... Alleen deze ene, omdat ze zo zielig stond te druppen in de regen. Misschien laat ik haar wel in de tuin staan, zo tussen de blaadjes. En misschien dat een kind haar dan vindt en meeneemt en er blij mee is.

Hoewel ik het even niet zo heb op kinderen die iets meenemen. Vorige week werd mijn klimroos, naast de deur, tot twee keer toe geplunderd door kinderen. En allebei de keren zagen we het. De eerste keer door een meisje dat sindsdien niet meer langs ons huis durft. Als ze het gevraagd had, had ze best een roos mogen hebben. Maar door dat geruk er aan, verloren ook andere rozen hun blaadjes. Jammer. De tweede keer door een stel jongens die gingen belletje trekken en bleven staan toen ik de deur open deed. 'Oeps, vergeten weg te lopen!' Nou leuk hoor, hahaha. Daarna deden ze het nog een keer en toen ik opmerkte dat ik het nu niet meer zo leuk vond, het was kwart voor tien 's avonds, trok een van de heren (jaar of elf) een roos eraf, deed de blaadjes in zijn hand, bleef me strak aankijken en gooide de blaadjes in de lucht. Ik was echt geschokt en dat terwijl ik toch heus wel wat gewend ben op het gebied van bijzonder gedrag...