Berthe Meijer

Als je klikt, hier , kun je een interview zien dat Gijs Groenteman had met Berthe Meijer. Daarin vertelt ze waarom haar boek zo heet en dat het niet een kwestie is van meeliften op het succes van vele Anne Frankboeken.
Ik heb het boek achter elkaar uitgelezen. Het is het verhaal van een klein meisje dat Bergen- Belsen overleefde en met haar zusje terugkeerde in Nederland. Zonder ouders. Het verhaal van iemand die moest leren leven met drie trauma's:

- Eerst word je uit je huis weggehaald en naar een concentratiekamp gedeporteerd
- Daarna verlies je je ouders en vrijwel iedereen met wie je vertrouwd was
- En tenslotte moet je leren leven met alle beschadigingen die je bij de twee voorgaande ervaringen 
hebt  opgelopen

Een paar jaar geleden ging ze terug naar Bergen-Belsen. 'Al die mensen die me verzekerd hadden dat dit de gelegenheid was om vrede te sluiten met mijn verleden, wisten niet waar ze het over hadden. Er is geen vrede. Het blijft oorlog tot mijn dood aan toe.'

Berthe Meijer overleed eerder dit jaar.

Bordje (4)

Omdat ik even niets te melden heb, vandaag maar eens een bordje. Heb ik dus toch wat te melden, haha. In de hoop dat jullie allemaal een mooie week hebben, met veel bonheur!
(En oh wat heb ik een spijt dat ik dit bordje alleen maar heb gefotografeerd. Ik had het moeten kopen natuurlijk).

The Killing

We dachten wel dat het een goeie serie zou zijn en we gingen ook meteen kijken toen de eerste aflevering werd uitgezonden. Maar goed of niet goed: ik viel in slaap. Dat gebeurde ook de tweede keer en toen kwam het er niet meer van.
Maar dankzij Diana hebben we nu alle afleveringen en doen we niet heel veel anders dan kijken.
Zondagmorgen 9.09 en wij beginnen aan dag 5!

Kleinkind (5)

Nou kijk, ik had dus een muur in 'mijn' kamertje helemaal vol gehangen met Artist Trading Cards. Het zijn er echt honderden, allemaal geruild met mensen over de hele wereld. En een paar van mezelf die ik leuk vind. Soms ging ik er even voor zitten om die kleine kaartjes nog eens goed te bekijken, want er zitten juweeltjes tussen kan ik je verzekeren. Ik weet nog dat ik een paar jaar geleden mijn eerste kaartje op de muur prikte en dat echtgenoot dat niet zo leuk vond, want hij had die muur net behangen.
Gisteren ben ik al die kaartjes er af gaan halen. Als ons kleinkind hier misschien wel eens zal slapen, moet ze niet tegen die muur aan kijken, dacht ik, het moet een fris kamertje worden. Met een opnieuw behangen muur.
En die Atc's? Ze blijken in één schoenendoos te passen, want ze zijn klein (89x64mm).

Simple life.

Kaartje van Erin uit Brooklyn, New York. Wat was het leven toch simpel hè, vroeger. Zo lijkt het in elk geval wel als je dit kaartje ziet. De werkelijkheid is natuurlijk anders.
Maar ik was weer eventjes heel blij met Postcrossing.

Wintertijd

Ik geef het toe: ik ben één van die types die maar nooit kunnen onthouden hoe het ook al weer precies zit met de zomertijd en de wintertijd. Tuurlijk, ik weet heus wel dat er allerlei ezelsbruggetjes voor zijn, maar op een of andere manier raak ik die altijd weer kwijt. Ik weet nog wel dat de zomertijd werd ingevoerd zo'n beetje in de tijd van de oliecrisis (geen zin om het op te zoeken, maar ik gok 1973) als energiebesparende maatregel.
Maar daarnet las ik ergens een ezelsbruggetje dat ik nog niet eerder had gezien en waarvan ik denk dat ik het wel kan onthouden: wint ertijd- je wint er tijd mee. Je wint een uur extra, dus de klok achteruit!!
En ik verheug me ieder jaar weer op dat uurtje extra...

Beter rekenen

De evenaar is 40.000 km lang. Een straaljager vliegt vlak boven de evenaar, "met de zon mee", zodanig dat zijn schaduw recht onder hem blijft.

Hoeveel maal de geluidssnelheid (333 m/s) vliegt hij, ten opzichte van het aardoppervlak? Rond af op één decimaal.

Nou, deze som verscheen vanmorgen bij de dagelijkse test van Beter Rekenen. Op mijn -in dit geval letterlijk-  zeer nuchtere maag. Ik werd eerst even wanhopig, heb een tijdje wezenloos voor me uit zitten staren en loste hem vevolgens op. En mijn antwoord was goed. HiHa! Daarna moest ik echt weer naar bed, want het gaat wel beter, maar maag en darmen houden mij vooralsnog erg nuchter!

Gift voor Central Park

Soms begint de dag met leuk nieuws. Iemand heeft een bedrag van 100 miljoen dollar gegeven aan Central Park. De 56-jarige gever John Paulson zei dat het Central Park het "meest democratische" van alle grote instituties in de stad is. 'De gift komt ten goede aan alle New Yorkers', zei hij.
En daar kon hij wel eens groot gelijk in hebben. De gift komt overigens ook ten goede aan toeristen die er net zo hard genieten. Toeristen zoals wij. Ik heb er hard gelopen, gefietst, gezeten, gewandeld, genoten. En ik wil nog een keer terug om te roeien op die vijver.
Ik lees meteen dat er ook kritiek is. Ja, er zal eens geen kritiek zijn. Central Park zou al genoeg geld hebben en andere stadsparken zouden het geld beter kunnen gebruiken. Ja, dat zal best. Maar iemand die zo'n bedrag weggeeft en daar een duidelijke reden voor geeft, verdient geen kritiek vind ik

Gevonden op de Noordermarkt

Gisteren een ochtendje naar de Noordermarkt geweest. Met haar. Het was gezellig en wat je hier naast ziet is wat ik gisteren vond. Een oud Gouden Boekje. Een paar kaarten en een kopje. Eigenlijk waren er twee van die kopjes, maar het tweede brak ik al op de terugweg.Nou ja, voor vijftig cent was dat geen drama. Wel een voorbode van pech misschien. Want ik werd me toch ziek op de terugweg! Letterlijk poepziek. En het is nog niet over, dus zo meteen kruip ik lekker weer m'n bedje in.  

Roodkapje (20)

Ah... het idee alleen al dat ergens in het verre Rusland iemand een oud-hollands Roodkapje voor jou zat te borduren. Tatjana deed dat en ze verontschuldigde zich nog dat het zo lang duurde! спасибо

De Hongerspelen - Suzanne Collins

Een boek dat er uit ziet zoals dit boek, spreekt me totaal niet aan. Maar dan ook helemaal niet. Het werd me echter van verschillende kanten aangeraden door mensen waarvan ik denk dat ze een goed advies zouden kunnen geven. Dan is het in ieder geval de moeite van het proberen waard. Kan het nog mis gaan hoor. Hoe vaak me niet is gezegd dat ik 'In de ban van de ring' en 'De Hobbit' zou moeten lezen... En ik heb het geprobeerd, maar het werd niks.
Dus ik had van dit boek geen hoge verwachtingen. Het lijkt op Fantasy of misschien wel Science Fiction, genres waar ik niet van hou.
Suzanne Collins schreef het overigens als jeugdboek en inderdaad tijdens een dagje invallen vorige week was een kind dit boek aan het lezen. Op mijn school hebben veel kinderen leesproblemen, dus dat was al bijzonder, hij was er echt in verdiept en vertelde desgevraagd dat het heeeeel spannend was. Enfin, dat vond ik dus ook, superspannend! Het is het eerste deel van een trilogie en de kans is ruim aanwezig dat ik de andere delen ook ga lezen.
Het verhaal is gebaseerd op het verhaal van de Minotaurus die werd  gevoed met mensenvlees. Als gevolg daarvan werd hij te gevaarlijk voor zijn omgeving en opgesloten in een speciaal voor hem gebouwde doolhof, het Labyrint. Eenmaal binnen was de uitgang niet meer te vinden. Jaarlijks werden zeven Atheense jongens en meisjes als voedsel het Labyrint ingedreven totdat Theseus de Minotaurus versloeg.
Dit verhaal speelt in de toekomst in Noord-Amerika, waar zich een nieuw land heeft gevormd, namelijk Panem, dat 12 districten telt en een hoofdstad, het Capitool. Oorspronkelijk waren dat 13 districten, maar in een opstand heeft het Capitool het 13e district genadeloos afgeslacht. Als waarschuwing werden toen de Hongerspelen in het leven geroepen. Vierentwintig door loting aangewezen tributen, een jongen een meisje uit elk district, moeten onderling een strijd op leven en dood aangaan in een gemanipuleerde arena. En het hele land moet verplicht kijken.
Dit jaar wordt in het 12e district Prim uitgeloot. Maar haar oudere zusje Katniss weet dat de Hongerspelen voor Prim de dood zullen betekenen en ze besluit in haar plaats te gaan...

Zo en nu stop ik weer even met mijn eh 'boekverslagen'. Hoewel... het is nog steeds leesweer natuurlijk!

Maar buiten is het feest

Het lijkt hier wel een boekenblog! Maar dat komt omdat ik weer wat vaker en vooral langduriger aan het lezen ben. Dit boek bijv. 'Maar buiten is het feest' van Arthur Japin heb ik liggend op de bank achter elkaar uitgelezen. En aangezien ik stop in boeken die me niet aanspreken, waar ik niet in kan komen, betekent het dat ik dit een prachtig boek vind. Arthur Japin, ik wil altijd alles van hem lezen en echt een teleurstelling was het nooit. (En bovendien vind ik het een superleuke man en een geweldige verteller, maar dit terzijde natuurlijk).
Onderwerp in dit boek is incest. De hoofdpersoon Zonne wordt haar hele jeugd begluurd, betast en ook ontmaagd door haar stiefvader. Maar zij worstelt en komt boven. Die strijd, daar gaat het boek over.
Dit is beslist weer een aanrader, voor mensen die het onderwerp aan kunnen.

De vanger in het graan

Op mijn lijst klassiekers die ik nog niet gelezen heb, stond deze bovenaan. De vanger in het graan van J. D. Salinger.The Catcher in the Rye. In het Engels klinkt de titel veeel beter.  Ik wist al van alles over dat boek zonder het ooit gelezen te hebben. De naam van de hoofdpersoon bijvoorbeeld: Holden Caulfield. En dat die hoofdpersoon een puber is. Dat het boek een hele generatie heeft beïnvloed. Maar mij niet tot nu toe. Na lezing ook niet trouwens. Maar ik vond het wel een goed boek. Ik kan begrijpen dat het invloed heeft gehad. Het verscheen in 1951. En nu kan ik het wegstrepen van mijn lijst. Dat is fijn.
Het volgende boek van dát lijstje, is Madame Bovary van Gustave Flaubert. Hebben jullie ook zo'n lijstje?

Twee documentaires

Twee mooie uitzendingen gezien, ingehaald mag ik wel zeggen, want ze werden al eerder vertoond.
Eerst deze http://programma.ntr.nl/238/het-uur-van-de-wolf/detail/aflevering/14668884/Het-uur-van-de-wolf:-Eames---het-echtpaar-achter-de-stoel over Charles en Ray Eames, meubelontwerpers, maar dat niet alleen.  Interessant en met aandacht gemaakt. Ik wist niet eens dat het een echtpaar betrof, dacht altijd aan twee broers.

En toen De Regels van Matthijs, over een man met autisme. Daarvan was ik behoorlijk onder de indruk. Wat is het toch iets naars, dat autisme. En wat moet iemand met autisme het moeilijk hebben. Sowieso, een onzichtbare stoornis is eigenlijk een extra handicap. Enfin als je geïnteresseerd bent, moet je zelf maar kijken: http://www.uitzendinggemist.nl/programmas/8942-ncrv-dokument-de-regels-van-matthijs

Schok

Gisteren wilde ik onze dekbedden naar de stomerij brengen. Het is de bedoeling dat je vooraf betaalt natuurlijk en nadat de stomerijdame had gekeken wat voor vulling het precies was, zei ze: 'dat is dan 40 euro en 80 cent'. Veertig euro en tachtig cent!!! Pardon? Ik dacht echt dat ik het verkeerd had verstaan. Maar nee hoor, het klopte. De dame vond het zelf ook wel erg, dat wel.
Enfin, ik heb ze weer mee naar huis genomen, want dat gaat me toch te ver. Vandaag keek ik even bij de Hema. De aanschaf van hun goedkoopste dekbed gaat me 19 euro kosten.

Inge Löök

Vandaag een Inge Löök kaartje van een Russische Postcrosser die op reis was in Finland. Ze schreef dat ze ook in Amsterdam was. Pff, ben ik even blij dat ze voor het Finse kaartje koos, want deze had ik nog niet. Het is natuurlijk een nieuwjaarskaart, maar ik ga niet wachten hoor, ik laat hem nu zien!

Oud?

In 'mijn' Albert Heijn is sinds kort een kassa waar je alleen kunt pinnen. Er hangt een groot bord boven waarop dat staat aangegeven: Alleen Pinnen. Je kunt het eigenlijk niet missen. Ik vind het  wel handig en het was er niet druk, vandaar dat ik voor díe kassa koos. Toen ik mijn boodschappen op de band legde riep de caissière (tamelijk hard vond ik): 'Hebt u wel gezien dat het hier alleen pinnen is?' Ik knikte en ging verder met mijn spullen. En ik dacht 'Zou ze nou denken dat ik niet kan pinnen? Zo'n oud mens die de pintechniek niet of niet meer machtig is?'

Beetje overgevoelig misschien nadat een kind op school vorige week aan me vroeg of ik al bijna honderd was.( Hahaha, ik was aan het invallen en het was echt een serieuze vraag)

'Ik ben nog geen honderd hoor' zei ik tegen de caissière. Ze snapte me. 'Nee hoor' zei ze, 'ik roep het tegen iedereen, want soms hebben mensen dat bord niet gezien!'
En inderdaad. Bij de drie klanten na mij riep ze weer luid en duidelijk 'Hebt u gezien dat het hier alleen pinnen is'
Ik keek nog wel even om. De volgende klanten waren alle drie een stuk jonger...

Dierenarts

Het meisje dat onze zieke Mac en ons gisteren ontving in de dierenartspraktijk bleek de dierenarts zelf te zijn. Ik had gedacht dat ze een stagiair was en net van de middelbare school af. Het liefst had ik hier een foto van haar geplaatst, want wat een schatje. Zo lief, maar ook doortastend en goed  denk ik. Want vanmorgen waren we er weer en nu vond ze dat de oudere dierenarts van deze praktijk toch ook maar even moest kijken. Dat gebeurde en het bleek dat ze er hetzelfde over dachten. Dus had ze het prima gedaan. Dat vind ik altijd zo knap, van die jonge mensen die toch een grote verantwoordelijkheid hebben. En wat mooi om daar te werken. Toen wij er vanmorgen waren hoorden we dat er net pups waren geboren in de ene ruimte en in de andere ruimte ging een poes dood. We hoorden zijn baasje huilen en zagen hem met een leeg mandje weggaan. Leven en dood liggen ook hier dicht bij elkaar zei de assistente. En zo is het ook natuurlijk.
Met onze lieve Mac gaat het weer beter. Hij had hoge koorts en een groot abces. Maar gelukkig knapt hij op. Bijna vijftien is hij...

Zeeuwse Bolus

Na de Zeeuwse Babbelaar, wou ik het nu wel even hebben over de Zeeuwse Bolus. Deze heb ik namelijk zelf gemaakt en ik ben er best trots op. De vorm is redelijk vind ik, als het beslag iets steviger was geweest zou het  mooier zijn geworden. Maar ik vind dat ze er ambachtelijk uit zien dus dat mag. De smaak had beter gekund. Maar dat kan komen doordat ik er te snel twee ging proeven. Misschien moeten ze gewoon wat langer afkoelen. En ja hoor ik weet heus wel dat ik er ook eentje had kunnen proeven. Of een stukje. Maar hee, we hebben het hier wel over bolussen hè... 

Voor Haar (Claudia de Breij)

Dus ik vind dat 'Voor Haar' hier gewoon moet staan. Omdat ik het zo mooi vind. Op mijn oude blog had ik het al eens geplaatst van Frans Halsema zelf. Maar deze versie van Claudia de Breij vind ik ook prachtig.

Marijn Brouwers zingt Frans Halsema

Donderdag waren we naar een voorstelling getiteld 'Beste Meneer Halsema'. Marijn Brouwers zingt Frans Halsema.
We hadden Marijn Brouwers al een keer gezien in Kunsstoftv en ik kende hem ook van Op zoek naar Zorro. Die man kan echt prachtig zingen en het repertoire van Frans Halsema, ja daar ben ik al heel lang fan van. Dus dat was een voorstelling die we heel graag wilden zien. Daardoor kwamen we terecht in een leuk klein theatertje, in Uilenstede. We hebben genoten van de voorstelling waarin Marijn een brief aan Frans Halsema schrijft en tussendoor allerlei liedjes van de meester zingt. Erg mooi. En ik vind het bijzonder dat de teksten totaal niet gedateerd zijn, past nog steeds prima in deze tijd. Er is nog een lange speellijst... dus je kunt heus nog wel ergens terecht.





Mijn favoriete Halsemalied is 'Voor Haar'. Marijn Brouwers zong dat lied ook hoor, maar ik vond er geen joetjoepje van. 'De Sneeuwman' is ook heel mooi. Oordeel zelf maar:

Charley Harper: Birds

Wat een leuk kaartje! Linda uit Kansas stuurde het en de kunstenaar is Charley Harper. Titel: Upside downy. Toen ik die titel nog niet had gezien, heb ik een hele tijd zitten twijfelen hoe ik de kaart moest zien. Maar Upside Downy is Upside Downy, toch?
Ik vind dat Charley mooie dingen maakt, terwijl ik niet een vogelliefhebber ben.
Als je nog meer zou willen zien van Charley Harper moet je even hier kijken: klik.

Fondsen

'U steunt het Oranjefonds al vanaf 20 euro'
Dat stond in een bedelbrief. En dan krijg ik de pest in, als ik dat lees. Wat nou vanaf 20 euro? Misschien wil ik ze wel steunen vanaf 10 euro of vanaf 5. Dat is iets wat ik zelf uitmaak, lijkt me. En als dat niet kan, dan toch niet.
Ook van het KWF was er zo'n soort brief. Met andere bedragen, maar ook met een minimum. Echt, ik kan het niet uitstaan gewoon.
En voor alle duidelijkheid, ik ben echt geen krent hoor, ik heb nog nooit iemand aan de deur doorgestuurd, ik loop zelf collectes en ik betaal aan sommige doelen een vaste bijdrage. Dat is het niet, maar zo'n dwingende toon, bah!

Roodkapje (19)

'Ik was in een winkel in Parijs en daar stond deze kaart jouw naam te roepen' schrijft Jolande. Hoe leuk is dat. Een echte Petit  Chaperon Rouge. Dank Jolande, superleuk!

Grachtenpandje

Soms sjouw ik lekker een beetje in Amsterdam rond. Kijken, foto maken, winkel hier en daar. Heerlijk. En dan bedenk ik dat ik er best zou willen wonen, in Amsterdam. Maar dan wel op een plek die ik leuk vind en die (dus) voor ons niet te betalen is. Zoiets als dit. Het was aan een gracht, welke ben ik even vergeten. Maakt ook niet uit, dromen mag...

Kleinkind (4)

Dat was me een bijzondere dag gisteren. Nienke en Gerrit hadden ons gevraagd of we aanwezig wilden zijn bij de (pret)echo die ze zouden krijgen. Samen met de ouders van Gerrit.
Ja, natuurlijk wilden we dat. De echo was in Amsterdam en we waren bijna een uur te vroeg. Ja, je kan file hebben natuurlijk en dat konden we nu even niet gebruiken.                                                                     
Ik vond het echt geweldig. En dat was het ook. We hebben kunnen zien - heel duidelijk- wat voor kindje er groeit en nog lekker ronddobbert in Nienke's buik. Zo scherp en helder . We zagen de handjes, de voetjes, de ruggegraat, het hoofdje. Alles. En op een gegeven moment vertelde de echoscopiste wat het was. Dat hadden sommigen van ons toen al gezien, maar ik niet. Nienke zelf ook niet geloof ik. Ik ga hier nog niet verklappen wat het wordt, dat komt nog wel als ze het zelf aan allerlei mensen hebben verteld.
Zelf heb ik alleen bij jongste een echo gehad. De techniek was toen nog beduidend minder dan vandaag. Wij zouden een meisje krijgen, voor 99% zeker. Het was dan ook heel raar toen het bij de geboorte toch echt een jongetje bleek te zijn.
Zoiets is nu geloof ik niet meer mogelijk. We konden het met wat aanwijzingen echt heel goed zien. Zelfs ik!

Kleinkind (3)

Voor onze dochter werd geboren, borduurde ik een merklap.  Deze, die je hier ziet. Nog in het kraambed borduurde ik naam en datum er op, liet hem inlijsten en zo sierde hij jarenlang Nienke's kamer. En nu heb ik toch zo'n zin om weer iets te borduren.Voor ons kleinkind! Maar het patroon heb ik niet meer en ik zie niet heel veel leuke alternatieven op internet. Dit patroon kwam uit de Ariadne geloof ik en dat was toen nog een echt handwerkblad. Ik kan de lijst openen natuurlijk, naam en datum weghalen en de nieuwe naam en datum er op borduren, maar dat voelt niet helemaal goed. Zijn er toevallig mensen die een leuk, liefst een beetje vrolijk patroon hebben?

Zeeuwse Babbelaar

Van oudste en vriendin kregen we een boek: Puur Zeeland. Een boek met Zeeuwse recepten en soms wat weetjes.
Een bezoek aan Zeeland afgelopen vrijdag,  leverde behalve ZES uur in de trein (heen en terug naar Goes) een klein zakje babbelaars op.
Eigenlijk wel altijd als ik in Zeeland ben, koop ik babbelaars. En nog nooit heb ik me afgevraagd waarom die dingen babbelaar heten. Dat ik het nu weet, komt door dat boek.
Dit staat er in:
De vruchtbare Zeeuwse klei is een ideale bodem voor de teelt van bieten. Met de komst van de suikerbiet in de tweede helft van de 19e eeuw ontstond een karakteristiek Zeeuws product: de babbelaar. Dit botersnoepje wordt gemaakt van suiker, roomboter, water en azijn. Traditioneel wordt de Zeeuwse babbelaar aangeboden na het tweede kopje koffie. Doordat je lang over het snoepje doet, blijf je langer met elkaar praten, vandaar de naam babbelaar.
Ik kan jullie melden dat ze bijna op zijn, ik begon al in de trein en het was maar een klein zakje...

Test

Test test test

Het is gelukt. Ik weet nu eindelijk hoe ik kan instellen dat een bericht op een bepaalde tijd wordt geplaatst. Handig. Heel hartelijk dank, Jolande! Ik stelde idd niet in op publiceren.

Juweeltje

Ha, ik heb er weer eens een hoor. Ik zou willen dat ik het zo kon verzinnen...

Geachte klant,,

Wij informeren u dat uw creditcard is geschorst door ons na de nieuwe veiligheidsmaatregelen ingevoerd om fraude te bestrijden, op het internet te kopen is gemeengoed geworden. Met hen werd gevonden een groeiende behoefte aan veilige betalingen voor zowel consumenten als handelaars sites.
Wij nodigen u uit te werken of maak je een account Verified by Visa. Voor uw veiligheid hebben we opgeschort uw creditcard. Om de opschorting van de procedure van Manage Your Credit Cards op te heffen.
Klik op de link hieronder om een browservenster te openen veilig.
Bevestig dat u de rekeninghouder en volg de instructies.
nederland: Als u enige actie fronten 3 oktober 2012 zullen we gedwongen worden definitief op te schorten zijn kaart met uw uitgevende bank.
Visa & MasterCard biedt een authenticatie-apparaat in staat om van de strijd tegen het misbruik van kredietkaarten op het internet .

Hema.

Danielle uit de VS heeft een blog en postte uitgebreid over haar bezoek aan Nederland en België. Heel enthousiast was ze. O.a. over de Hema. Ik schreef laatst al eens dat ik de Hema zou missen als ik in een ander land zou wonen en dat ik daarin niet de enige ben. En als je al dit vrolijks ziet zoals Danielle dat zag en vastlegde is het meteen weer duidelijk hoe dat komt:
http://thompsonfamily.typepad.com/thompson_familylife/2012/09/my-entry.html
Op straat lette Danielle ook goed op. Die foto's vind je hier:
http://thompsonfamily.typepad.com/thompson_familylife/2012/09/amsterdam-street-eye-candy.html

Het maakt blijkbaar niet zoveel uit of je een Amerikaanse bent of een Nederlandse van buiten Amsterdam, want ik heb veel foto's precies zo gemaakt. Die punnikklosjes bijv. en dat kindertuintje en die kaasetalage.

Awkward Family Photos

Af en toe breng ik wel eens een kwartiertje door op deze site: http://awkwardfamilyphotos.com/                                                       Grijnzend! 't Is eigenlijk verschrikkelijk, maar ik kan er niks aan doen.

De smaak van venijn - Alan Bradley

Ik had nog niet van de schrijver of van dit boek gehoord, maar ik viel op de omslag. Prachtig van kleur, het lijkt wel een gestempelde Atc. Eigenlijk zonder verder te kijken nam ik het boek mee uit de bieb. En het is me toch een lekker boek!! Ik heb het nog niet eens uit, maar ik post nu al.

Hoofdpersoon is de elfjarige Flavia de Luce die met haar vader en zussen Ophelia en Daphne op een landgoed woont. Flavia is hoogbegaafd en dol op scheikunde, dus het treft bijzonder dat er een lab in haar huis is, dat vroeger van haar overleden moeder is geweest. Flavia experimenteert en probeert haar mengsels graag uit op haar zussen. Op een ochtend vindt Flavia het lichaam van een man in de tuin. Hij sterft waar ze bij is. Dan begint Flavia haar eigen onderzoek, want de politie wil haar niets vertellen. Ze ontrafelt een geheim uit haar vaders verleden en gaat zo op in haar speurwerk dat ze ook zichzelf in gevaar brengt...

Het is echt superleuk geschreven en  spannend.Voor alle duidelijkheid: het is geen kinderboek.  Het heeft iets Christieachtigs en speelt in de jaren vijftig.Ik vind het wel fijn dat er nu eens niet vijfentwintig verhaallijnen door elkaar lopen. Gewoon recht toe recht aan.  Echt een aanrader. En het mooiste is dat er nog meer delen zijn. Wederom met de onwaarschijnlijke Flavia.
http://www.flaviadeluce.com/
(Oorspronkelijke titel: The Sweetness at the bottom of the Pie).

Salmonella

Ziehier, de onderwerpen in de nieuwsbrief van Kassa:

Kassa: Ziekenhuis hanteert twee tarieven voor dezelfde operatie
Nieuws: Eet geen gerookte zalm met salmonellabesmetting
Vraag & Beantwoord: Hoe krijg ik groene aanslag van mijn tent?
Poll: Gaat u minder uitgeven door de btw-verhoging?

Was ik net van plan vanavond eens gerookte zalm met salmonellabesmetting te maken...

Postcrossing

Zeven nieuwe kaarten kreeg ik tegelijk afgelopen zaterdag. En deze keer waren ze bijna allemaal leuk. Ik had net besloten om te stoppen met Postcrossing, maar zo'n lading op de mat brengt me weer een beetje aan het twijfelen. Maar nee, ik ga echt stoppen. Het is een echte verslaving en nu is het mooi geweest. Ik verstuur tien kaarten per week en behalve dat het veel werk is, is het natuurlijk ook tamelijk duur. Ik stop niet meteen, want ik heb nog een grote voorraad kaarten en die maak ik eerst op. Daarna is het afgelopen.
Deze kaarten kwamen (van boven naar beneden en van links naar rechts) uit: Rusland, Oekraïne, China, Belarus, Nederland, Belarus en Taiwan.