Dat was me een bijzondere dag gisteren. Nienke en Gerrit hadden ons gevraagd of we aanwezig wilden zijn bij de (pret)echo die ze zouden krijgen. Samen met de ouders van Gerrit.
Ja, natuurlijk wilden we dat. De echo was in Amsterdam en we waren bijna een uur te vroeg. Ja, je kan file hebben natuurlijk en dat konden we nu even niet gebruiken.
Ik vond het echt geweldig. En dat was het ook. We hebben kunnen zien - heel duidelijk- wat voor kindje er groeit en nog lekker ronddobbert in Nienke's buik. Zo scherp en helder . We zagen de handjes, de voetjes, de ruggegraat, het hoofdje. Alles. En op een gegeven moment vertelde de echoscopiste wat het was. Dat hadden sommigen van ons toen al gezien, maar ik niet. Nienke zelf ook niet geloof ik. Ik ga hier nog niet verklappen wat het wordt, dat komt nog wel als ze het zelf aan allerlei mensen hebben verteld.
Zelf heb ik alleen bij jongste een echo gehad. De techniek was toen nog beduidend minder dan vandaag. Wij zouden een meisje krijgen, voor 99% zeker. Het was dan ook heel raar toen het bij de geboorte toch echt een jongetje bleek te zijn.
Zoiets is nu geloof ik niet meer mogelijk. We konden het met wat aanwijzingen echt heel goed zien. Zelfs ik!
nou, ook nu kan de techniek zich vergissen: onze buurvrouw wist zeker dat haar derde kind weer een meisje zou zijn en zie: ze kreeg vorig jaar een jongetje!
BeantwoordenVerwijderenDat lijkt me een hele bijzondere, prachtige ervaring Bettie.
BeantwoordenVerwijderenAls het zo duidelijk was is het dus een jongetje is mijn conclusie, kun je gericht aan de kraammand beginnen (ik herinner je hier even aan).Mien
BeantwoordenVerwijderen