Huis te Merwede

Door het thema bij Stuur een foto deze week, ging ik door mijn foto's en kwam ook even terecht in het mapje Dordrecht. En daar vond ik deze foto's. Dit is Huis te Merwede in Dordrecht,  een van de oudste monumenten in mijn geboortestad.
De eerste vermelding van dit huis, dateert uit 1335(!). Maar het was al een ruïne in 1418. Het is nooit meer opgebouwd.
De ruïne is wel gerestaureerd.

Verder is dit een deel van het decor van mijn jeugd. Van mijn zesde tot mijn twaalfde woonde ik vlakbij deze ruïne en wat heb ik er genoten en gefantaseerd.
Ik was  wel een beetje een geschiedenismeisje en de geschiedenis druipt er natuurlijk vanaf.
Een stijve hark ben ik altijd geweest, dus mijn pogingen om er in/op te klimmen mislukten. Jaloers was ik op jongens die dat wel konden.

Op mijn zesde verhuisden we vanuit de oude binnenstad naar een nieuwe wijk in Dordrecht: de Staart. De straat waar we gingen wonen,  was op dat moment de laatste straat. Vóór ons waren slechts grienden. Zeer toepasselijk natuurlijk voor iemand met mijn achternaam.
Dat was dus buitenspelen, buitenspelen en nog eens buitenspelen en als dat niet kon werd er gelezen.

Naar de ruïne mocht ik niet alleen.
Je kon daar zwemmen in de Merwede, er was een klein strandje.
Maar als ik wilde zwemmen moest mijn vader mee. Alleen in de rivier of met andere kinderen vond mijn vader te gevaarlijk, maar hij wilde gelukkig vaak mee. Dan liep je precies zo, door die bosjes het water in. Heerlijk was dat. De rivier was best wel druk bevaren (in mijn herinnering) en ik mocht dan ook niet te ver.

Nu nog altijd, als ik in Dordrecht ben, wil ik even naar de ruïne. De grienden, die zijn er niet meer. Alles is daar vol gebouwd.
Maar de rivier en de ruïne zijn er nog. Gelukkig!

Deze foto's zijn van vorig jaar, het was rotweer. Volgende keer ga ik met mooi weer!