Moeder, ik wil bij de revue

De tv-serie 'Moeder, ik wil bij de revue' was zeer succesvol. Ik vond het niet slecht, maar was ook bij lange na niet zo enthousiast als bijna iedereen.
Mijn man ook niet. Dus waren we eigenlijk niet van plan om naar de musical  'Moeder ik wil bij de revue 'te gaan.
Maar we twijfelden toch, want  in de eerste plaats is een musical toch anders dan een serie, in de tweede plaats zijn we musicalfans, in de derde plaats heeft Jon van Eerd de hoofdrol en Jon van Eerd... is geweldig. In de vierde plaats doet Simone Kleinsma mee en die is ook geweldig.
Dus we twijfelden steeds meer. En toen die twijfel bijna omsloeg in een 'ja, we gaan, maar wachten tot er een aanbieding is', toen kwám die aanbieding.
Eigenlijk wel gek, meestal is dat pas op het laatst als de zaal nog even vol moet. Maar dit was voor de eerste week!!! Twee kaarten, eerste rang voor de prijs van één'
Je raadt het al: we gingen. Vooraf even lekker rondstruinen in Utrecht en daarna de voorstelling. Eerste rang was in dit geval ook echt eerste rang en we vonden het heel erg leuk. We hadden een heerlijke avond.
Het toneel, de kleding, alles tot in de puntjes verzorgd zoals gewoonlijk bij een produktie van Joop van den Ende. De sfeer van de revue ken ik niet uit eigen ervaring, maar ik denk toch dat die goed werd weergegeven.
Het stuk was echt grappig. Hele kleine grapjes, ik kan er op dit moment niet een citeren, maar geestig, spitsvondig. We hebben de hele tijd zitten lachen.
Jon van Eerd... is echt een ster. Ik denk als hij in New York geboren zou ziijn, had de hele wereld hem gekend. Simone Kleinsma trouwens ook en samen vormen zij een mooie combinatie als ouder wordende revuesterren, broer en zus.
Grappig, maar ook bij vlagen ontroerend, vooral als er óude liedjes werden gezongen.
En dan was er nog iemand die ik helemaal niet kende: Raymonde de Kuyper. Zij is helemaal niet zo onbekend hoor, alleen ík kende haar niet tot nu toe. Wat een ster ook!

Fotograferen mocht natuurlijk weer niet. Dus dit is de enige foto die ik heb. Tja...
Maakt niet uit.
Als je nou iemand bent die zich altijd ergert als er weer op een cruciaal moment in een stuk iemand in gezang uitbarst, dan kun je beter niet gaan. Maar als dat niet zo is: zeker gaan!