Twee wijken in Kopenhagen

Gek he, ik kan nog veel meer over Kopenhagen vertellen. Toch waren we er precies vijf dagen, niet echt lang als je bedenkt dat ik in Amsterdam bijv. nog lang niet ben uitgekeken. Ik bedoel dan is het eigenlijk niet eens lang.
Ik vond één ding tegenvallen en dat was 'de wijk' Christiania. Een soort hippieparadijs. Ik denk dat ik er gewoon te oud voor ben. De wietwalmen komen je tegemoet, je mag er niet rennen, want dan schrikken de bewoners omdat wiet niet gelegaliseerd is. Je mag er geen foto's maken. Ik vond het er vies en niet interessant. Van die duffe koppen, nee ik vond het niks. De bakfietsen die er gemaakt worden zie je trouwens overal in de stad

We ontdekten wel een anderen superleuke wijk, genaamd Brumleby. De naam alleen al.
Het is een klein wijkje met wat leuke winkel(tje)s en maar een paar straten. Eigenlijk straatjes, maar ik houd niet zo van al die verkleinwoordjes.
Lang geleden, in de 19e eeuw opgezet na een cholera-epidemie. Bedoeld om gezonde en goedkope huizen te bouwen voor de werkende klasse.
We spraken een bewoonster, en zij vertelde dat er nu een wachtlijst is van twintig jaar of zo. De huizen zijn klein, maar er is zo'n leuke sfeer. Er zijn tuintjes en gemeenschappelijke voorzieningen als je dat wilt. Wasmachines bijv. en een creche.
Enfin, de foto's laten het zien:

Oh ja, ik heb ook erg genoten van dit bord, ik zag het op verschillende plaatsen. 

 En zo'n rendier op een lantaarnpaal is ook nooit weg natuurlijk.

Zo, genoeg weer voor vandaag. Morgen de laatste beelden uit Kopenhagen. Misschien hè, misschien!