Matthäus Passion

Hebben jullie een bucket list? Ik wel, al jaren. Er komen vaak nieuwe wensen bij. En af en toe kan ik iets wegstrepen.
Zo ook afgelopen zaterdag. Toen namelijk gingen wij een uitvoering bijwonen van de Matthäus Passion van J. S. Bach.
Er zijn in deze tijd natuurlijk heel veel verschillende opvoeringen. Wij luisterden naar die van het koor Cantate Deo in Zoetermeer. En dat was omdat mijn schoonzus meezingt in dat koor.
Ik houd (o.a.) van klassieke muziek, hoewel niet van alles. Ik houd ook van Bach, waarschijnlijk ook niet van alles. Maar verstand heb ik er niet van. Toch wilde ik dit graag eens meemaken. Je hoort meestal wel enthousiaste verhalen. Niet altijd natuurlijk, er zijn ook mensen die het vreselijk vinden om de avond uit te zitten op (meestal) een harde houten kerkbank. Kijk ga je naar een opvoering in het Concertgebouw is dat geheel andere koek. Ik zag er ook een beetje tegenop.
We zaten niet op houten banken, maar op stoelen, dus dat was de eerste meevaller.
De tweede en belangrijkste meevaller was dat ik het echt heel erg mooi vond. Prachtige muziek, die je bijna door je hele lijf voelt. En ten derde vond ik het superleuk om mijn schoonzus 'aan het werk te zien'
Het lijdensverhaal is me natuurlijk bekend, maar het was  fijn dat er een programmaboekje bij was met zowel de tekst als een vertaling.  Gaandeweg de avond bleek dat ik trouwens heel wat stukken uit de muziek herkende. Cultureel erfgoed.
Ik vond het zo mooi dat ik eigenlijk best nog eens zou willen.

Tussendoor mocht niet geklapt worden, wat ik begrijp. Na afloop ook niet,(gezien het karakter van dit oratorium), wat ik niet begrijp. Nu liepen de solisten zo weg.
En wat ik ook raar vond was dat de jongens van het Rotterdams jongenskoor gekleed waren in matrozenkleding met een matrozenpet op. Ik zou denken voor de gelegenheid pet af. Maar ze gedroegen zich voortreffelijk. Heel knap!