Twinset

Vrijdag droomde ik over een twinset. Zo een van Peter Hahn waar je altijd een folder van krijgt. Die zit dan in een tijdschrift, die folder.Je hebt hem vast wel eens gezien.
Ik vond het al meteen raar.
Waarom droomde ik dat nou en echt hè, dat ik zat te bedenken welke kleur, dat ik het eigenlijk wel duur vond, maar toch overwoog om er twee te nemen, want een twinset komt altijd van pas. Ik koos voor groen.
Heel raar, vooral omdat ik een klein twinset trauma heb.
Mijn moeder heeft er eens een voor me gebreid toen ik een jaar of twaalf was. Heel fijntjes gebreid, dunne wol. Het was prachtig echt, maar ik wilde het niet dragen want de kleur (zoals op de foto de vijfde kleur van onder) stond me niet aan.
Trouwens een twinset vond ik sowieso het toppunt van truttigheid toen.
Dat had ik natuurlijk wel meteen aan mijn moeder gemeld, maar ja, toen had ze de wol al gekocht, dus geen gezeur, ze breide vrolijk voort. En ik móést het aan. Dat heeft heel wat eh discussies opgeleverd en veel heb ik het niet aangehad.
Wat er uiteindelijk mee gebeurd is weet ik niet.
Maar goed ondanks dit trauma droomde ik dus toch dat ik een twinset ging bestellen bij die Peter Hahn. Er was geen enkele aanleiding voor die droom, voor zover ik na kan gaan.
Ik heb na die mislukking nooit meer een twinset gedragen. Ik denk wel heel vaak aan mijn moeder, maar eigenlijk nooit in verband met dat breisel. Dus geen idee waar die droom vandaan kwam.
Hoe dan ook, ik droomde het vrijdagnacht. En nu komt het rare:
Op zaterdag vallen de kranten met een plof in onze bus. Die plof wordt veroorzaakt door de magazines die zowel Volkskrant als Parool toevoegen en die ik veel leuker vind dan de krant. Dus als eerste lees.
En wat denk je, in een van de magazines zit die Peter Hahn folder. Met een groen twinset pontificaal op de eerste bladzijde.
Ik dacht nog even dat ik verder droomde. Maar dat was niet het geval, ik zat gewoon aan tafel.
Tamelijk bizar, toch?