En wat ik al dacht, is precies uitgekomen: het is niks voor mij. Helemaal niks.
Alleen de kaft, die vind ik erg goed bedacht.
Ontspullen, opruimen... Eigenlijk doe ik dat al uit me zelf. Want wat wel klopt is dat een opgeruimde kast, of kamer of schuur een opgeruimd gevoel geeft in mijn hoofd en dat is prettig.
Bovendien heb ik me al jaren geleden voorgenomen onze kinderen bij onze dood niet op te zadelen met spullen die ze eigenlijk niet willen, maar waarvan ze het evengoed moeilijk zullen vinden om die weg te doen. En het werk dat dat allemaal met zich meebrengt en het verdriet dat daar ook bij hoort, gun ik ze niet.
Ik spreek natuurlijk uit ervaring in dit geval. Wij hebben twee huizen moeten leeghalen en ik heb dat heel moeilijk gevonden. In het geval van mijn ouders, hebben we er bijna een jaar over gedaan.
Dus sindsdien ben ik eigenlijk altijd al bezig met minderen van spullen. Maar ontspullen gaat me veel te ver.
Even terug naar Marie. En laat ik het dan alleen maar over het boeken hebben. Marie stelt voor allle boeken op de grond te leggen en me af te vragen of ik er blij van word. Allemaal even aanraken en me een kast voor stellen waar alleen maar boeken in staan waar ik blij van word.
Nou ja, ze geeft voorbeelden en is trots op zichzelf dat ze een boekenkast heeft met maar dertig boeken. Maar ik ben blij met mijn boekenkasTEN met honderden boeken. Dat geeft mij een fijn gevoel. Ik heb heus wel wat weggedaan en er komen nauwelijks nog nieuwe boeken bij. Maar het feit dat al die andere boeken er staan en dat ik ze op ieder gewenst moment kan pakken en inkijken. Dat vind ik heerlijk.
Daarbij ze staan niemand in de weg. Oké boeken verzamelen stof, maar eens in de zoveel tijd, ruk ik ze allemaal uit de kast. Maak de kast schoon, klop en zuig de boeken uit en zet ze weer netjes terug. Daarna weer dat supertevreden gevoel.En onze kinderen als we dood zijn? Die willen vast wel wat houden en de rest is zo in dozen gedaan en kan naar een kringloop. Geen werk.
Om kort te gaan Maries belangrijkste criterium (niet alleen bij boeken) is 'Word ik er blij van?' En ja dan zijn er naast boeken toch nog aardig wat spullen waar ik blij van word. Meer dan Marie wenselijk acht. Het zij zo.
Ps.: Er zijn ook nog heel wat spullen waar ik niet blij van word, maar die toch niet weg mogen omdat mijn man er blij van wordt. Tja...
16 opmerkingen:
ik en Marie denken ook anders:)
Haha heb het boek ook niet gelezen en dat vind ik helemaal niet erg.
Boeken , een heerlijk bezit, heb zelf ook kasten vol,
gewoon zo doorgaan dus .....
Fijne week en lieve groet
Mapi
Ik begin ook niet aan Kondo. Ik weet hoe prettig het voelt om regelmatig op te ruimen en ik lees liever andere boeken.
Uit mijn hart gegrepen, geweldig, hoe je het beschrijft!
Ik wil mijn kinderen ook niet opzadelen met vreselijk veel spullen, maar daar hoef ik me volgens hun geen zorgen over te maken, ze vinden, dat ik lekker alles moet houden waar ik blij van word (en dat is veel, vooral kleine oude spullen) en boeken en later houden ze een paar dingen als herinnering aan hun gekke moeder en de rest gaat naar de Kringloop, a.h.w. terug naar waar het vandaan komt!
In onze bieb worden momenteel de afgeschreven boeken verkocht, ik ben er nu 2 keer geweest, maar nu heb ik me zelf verboden er nog naar toe te gaan zolang die verkoop duurt!
Mooie dag!
Zo herkenbaar! Ik heb het boek uitgeleend bij de bib en ik denk dat ik zo ongeveer 5 pagina's ver ben geraakt. Helemaal niets voor mij! Maar ook ik heb me wel voorgenomen om van zodra ik niet meer uit werken ga, mijn hele huis onder handen te nemen. En dit om dezelfde redens als jij aanhaalt. Ik wil mijn kinderen niet opzadelen met dezelfde moeilijke en emotionele klus als het leegmaken van het ouderlijk huis. Ook ik vond dit super moeilijk en heb nu nog steeds spullen in huis die ik niet kan gebruiken maar ook niet wil weggooien omdat ze van mijn ouders waren.
Ik heb het niet gelezen, hoeft ook niet als ik erover lees.
Wat ik wel ergens heb opgepikt via en blog was de tip om handdoeken op te rollen en dat werkt echt prima. Ziet er netjes uit in de kast, neemt minder ruimte in en je kan heel makkelijk de onderste pakken!
Heb het niet gelezen en ga het ook niet doen. Van tijd tot tijd heb ik ineens de opruimwoede en ga dan aan de slag, doe dan ook wel wat weg maar het blijft moeilijk en daarbij komt dat de kinderen hier regelmatig vragen, mam had jij niet......of, heb je voor mij misschien nog.....
Het huis van onze ouders opruimen vonden wij een mooi familie gebeuren, er was natuurlijk verdriet maar wat hebben we herinneringen gedeeld, zowel met kinderen, aangetrouwd en kleinkinderen.
Het idee dat ik van alles in huis moet bedenken of ik er blij van word !!Getsie, zo eng vind ik dat. Er staat hier heel veel en ik word niet van alles blij, maar het hoort bij ons. En mijn kinderen huren een zeecontainer, als wij er niet meer zijn,zeggen ze. Maar ik denk dat dan eerst alle leuke, vrolijke, gezellige vrouwen langs mogen komen die ook niet van Kondo houden. Maar voorlopig niet hoor!!
Ik heb het niet gelezen, ik ga het niet lezen en verder had ik jouw stukje kunnen schrijven. Ik doe regelmatig aan ontspullen met precies dezelfde gedachtengang als jij, ik wil mijn kinderen niet opzadelen met al onze zooi. En ook ik spreek uit ervaring. Tel daarbij op dat we ook nog eens twee huizen hebben....maar waar wel veel boeken in staan.
Niet gelezen, ga ik ook niet doen.
Die laatste zin van jouw blog is zo herkenbaar, zo werkt het in een huwelijk, het is geven en nemen. :-)
Groetjes.
Marthy en ik zijn een soort tweelingzusjes, we denken en doen vaak hetzelfde. Haar reactie is ook de mijne.
Ach, de kinderen redden zich er maar mee later. Desnoods halen ze er een gespecialiseerd opruimbedrijf bij. Ik zou me daar geen seconde druk over maken. Maar als je zelf al die dingen in huis benauwend vindt, ja dan heb je wellicht wel wat aan zo'n boek.
Ik ken het boek niet en ga het ook niet kennen want ik kan gewoon heel goed tegen troep! Toch wordt het me af en toe wel te gortig en dan breng ik het terug tot voor mij aanvaardbare proporties. Ik heb niet zo veel boeken, ik denk zelfs dat ik meer kookboeken heb dan leesboeken. Daar word ik dan weer blij van :D
Ik wist niet eens dat het boek bestond. En ben sowieso al niet zo van de opruimerige soort.
Ik heb ook af en toe een opruimaanval ;)..heerlijk!! Maar daarna slibt het toch weer vol...ach...zo houden we het wieltje draaiende toch? Ik hoef niet van alles heel blij te worden om het te bewaren...en wat jij zegt...van sommige dingen word ik niet blij maar Jan wel! En Jan is net als zijn pappa was...een bewaarder. Toen mn schoonpa overleed hebben we weleens gelachen...wat die man allemaal bewaarde!! Maar idd...een klus om alles uit te zoeken. Nu waren we met veel dus dat scheelt dan wel weer en op het laatst Piet koopt alles gebeld...die was ook weer blij. Dit boek...nee, niet mijn ding ;)
Al een hele tijd geleden begonnen te lezen in dit boek. Uit puur nieuwsgierigheid.........
Ik kom er niet doorheen, ben zo ongeveer gestrand na een 50 tal pagina's. Het is nogal langdradig en het gaat naar mijn mening allemaal een beetje ver.....
Een reactie posten