Voor de laatste keer GlassFever

Nu was er voor ons nog één lokatie te bezoeken, namelijk Het Dordts Patriciërshuis aan de Wolwevershaven.
Ik was daar in dat huis nog nooit geweest, wist niet van het bestaan van dit museumhuis af.
Maar misschien ben ik er toch geweest. Ik heb namelijk als kind ook een of twee jaar gewoond op de Wolwevershaven. Ik weet alleen niet meer in welk huis. En er is niemand meer aan wie ik dat zou kunnen vragen. Ik heb er vaak gelopen en me afgevraagd welk huis het geweest is.
Het was overigens een overgangsperiode, we woonden er (in) tot ons nieuwe huis klaar was en ik heb er prachtige herinneringen aan.
Dat huis stond namelijk in het water van de Oude Maas die er achter loopt. Je keek zo uit over de zeer druk bevaren scheepvaartroute. Een plek waar drie rivieren samen komen, de Oude Maas dus, de Beneden Merwede en de Noord.
Ik weet dat ik tijden op mijn knietjes voor het raam zat en keek en keek en keek. Verder herinner ik me van dat huis niks. Ik heb me nu dus lopen verbeelden dat het dit huis was.Met dit uitzicht:

Natuurlijk (daar gingen we eigenlijk voor) was er ook in dit huis heel wat glas te zien. O.a. van Klaas Gubbels.

En dit werk dat ik erg mooi vond, genaamd Escape from a Fairy Tale, van Ruud Schoemaker:

In dit pand genoot ik het meest van de ronde Maaskamer. Moet je je voorstellen, een ronde kamer met uitzicht op het water.

Enfin, dit was de derde lokatie. Er was nog een vierde lokatie, maar die was dicht op dinsdag. Het Dordrechts Museum is dicht op maandag. Hier vind je verder alle info die je nodig hebt: klik

Nou, ik heb jullie nu wel genoeg verveeld met Glassfever. En ik hoop dat ik heb duidelijk gemaakt dat zelfs als je niet zo heel erg van glas als kunstvorm houdt en zelfs als je geen vriendin hebt die het wel superleuk vindt en waar je een gezellige dag mee hebt, zelfs als je geen Dordtenaar bent, dat er zelfs dán genoeg te zien en te beleven valt.