Amsterdam (2)

De wandeling ging verder. We kwamen in de Czaar Peterstraat terecht. Tsjonge, dat is echt een hele leuke straat.

Hier moet misschien nog wel even wat gebeuren, maar verder is de straat mooi gemaakt. Je ziet dat er veel is opgeknapt.
Propvol leuke winkels, kleine winkels, origineel. Jonge ondernemers,  gok ik.
Het was wel jammer dat er die dag veel dicht was. Maar ik ga er zeker nog eens rondkijken.

We liepen verder, op weg naar het Slavernijmonument in het Oosterpark.
Ik was nog nooit in dat park geweest, maar het leek me er prima toeven.
En het monument wilde ik graag in het echt zien.
't Was even zoeken, maar we vonden het natuurlijk.

Het monument is van de Surinaamse kunstenaar Erwin de Vries. Sinds 2002 wordt hier jaarlijks een herdenking gehouden.
Het symboliseert de bevrijding van de geketende en onderdrukte mens.

Ik vond het een heel mooi monument. Ik hoefde geen bordje te lezen om te kunnen begrijpen wat hier werd uitgebeeld.
Tja en als je dan weet dat er nog een monument in dat park staat, ga je natuurlijk daar ook even kijken. Dat was het monument voor Theo van Gogh.
Totaal anders, niet te vergelijken, maar ook mooi vond ik

Het heet 'De Schreeuw', en is van Jeroen Henneman. Het is vlakbij de plek waar Theo van Gogh werd vermoord.
Die kinderen die je daar ziet staan zijn nieuwe studenten. Overal in de stad zag je groepen nieuwe eerstejaars bezig met allerlei activiteiten.
'Dan hebben ze in ieder geval  iets gehoord over Theo van Gogh',  dacht ik bij me zelf.
Want ook deze gebeurtenis mag eigenlijk niet vergeten worden, evenmin als ons slavernijverleden.

De wandeling ging nog verder, maar wij vonden het genoeg voor een dag. We liepen terug naar het Nemo waar onze fietsen stonden en dachten weer, voor de zoveelste keer, dat Amsterdam toch een fantastische stad is.