Amsterdam

We hadden al eens een wandeling uit het 100% Amsterdamboekje gefietst. En dat ging prima. Maar nu wilden we die wandeling toch ook nog eens echt lopen. De Eilanden wandeling.
We startten bij het Nemo, we gingen er wel even in , of op eigenlijk voor het uitzicht, maar niet erin. Dat doen we later nog wel weer eens, was nu te druk. Maar het uitzicht is super natuurlijk. We namen de lift...

Daarna begon de wandeling over de Eilanden. De Oostelijke Eilanden, waar je logischerwijze namen ziet als Java, Borneo en KNSM.
De Koninklijke Stoomboot Maatschappij.
Hier aan die kade groeide mijn moeder op. Haar vader, mijn grootvader, was ladingmeester bij diezelfde KNSM. Er liggen dus een paar roots van mij, misschien dat ik het daarom ook zo'n leuk stukje Amsterdam vind.
Er worden hier geen vrachten en landverhuizers meer vervoerd. Maar prachtige pakhuizen zijn er nog steeds en er zijn ook nieuwe woonwijken ontstaan. Mooi gemaakt, gezellig ook. Verder heel veel eethuisjes, winkels enzo.
Wij waren er op een prachtige dag.

Mensen zaten of lagen heerlijk in de zon, veel grasvelden. Kinderen waren aan het zwemmen en wij zeiden tegen elkaar dat we hier best zouden kunnen wonen.

We liepen en liepen, zagen het Lloyd hotel

Ik gok een duur hotel.
Maar wat een geschiedenis heeft zich hier afgespeeld. Dit hotel was vroeger een opvang voor (vooral) Oost-Europese Joodse vluchtelingen.Landverhuizers, die met de Lloyd naar Zuid Amerika reisden. Om de drie weken vertrok er een schip. De wachttijd brachten ze in dit gebouw door.
Natuurlijk nadat ze eerst ontluisd en gekeurd waren. Er tegenover, hier:

Toen de Lloyd failliet ging, werd het een  Huis van Bewaring. Er werden bijvoorbeeld Februaristakers opgesloten. En daarna is het heel lang gevangenis geweest tot 1989
Nu dus hotel.
Ik bedacht een beetje te laat dat we er best een kopje thee hadden kunnen drinken. Om misschien de geschiedenis te voelen.

De wandeling ging nog verder. Wordt vervolgd dus.