Vrolijk door een muur.

Met enige regelmaat kom ik terecht in het winkelcentrum Buikslotermeerplein. Dat is altijd op een oppasdag, als ik boodschappen doe. 

Het is een raar winkelcentrum. Als ik daar niet toevallig was, zou ik er geloof ik nooit naar toe gaan om eens even te winkelen. Hoewel je er van alles hebt. Hema. C&A, een mooie kledingzaak, AH, Jumbo,  nou ja echt van alles. 

Er zijn bankjes en die zitten altijd vol met mensen die er gezellig zitten te kletsen. Er is eigenlijk niet zo veel mis mee, maar op een of andere manier staat het me niet aan. Ik winkel liever in een stad waar niet allemaal ketens zijn. Misschien is dat het.

Maar goed ik kom er dus wel. En vanuit mijn kant kom je dan door een donker, overdekt parkeergedeelte en een tunneltje. 

En dat tunneltje was laatst helemaal opgefleurd door deze schilderingen. 

Ik stond een foto te maken, want ik word hier blij van. 

"Ja hoor', zei een vrouw naast me, 'ja hoor, zetten ze er gelijk weer een fiets naast, dat doe je toch niet'. 'Nee', zei iemand anders, 'en straks is het gewoon weer helemaal beklad. Je zult het zien'. 

Maar ik vond het mooi. Ik vind het ook best dat die fiets daar staat. Bekladden zou ik jammer vinden, dat wel.

Een donkere plek een beetje kleur geven, de wereld iets vrolijker maken. Dáár gaat het om. Toch?