Een miljoen, een verloting en nieuwe vriendinnen

Wat een bijzondere dag was het gisteren. Dat begon met een mailtje van onze oudste zoon. Hij had eerder deze week al gezegd dat ik bijna een miljoen views had hier op mijn blog.
Dat had ik zelf ook zien aankomen en dat vind ik tamelijk bijzonder.
Een miljoen!!!!!
Mijn oudste zoon Bart maakte een screenshot van de eenmiljoenste en mailde dat. Zo attent.
Zelf dacht ik er op dat moment niet meer aan, ik stond onder de douche om me klaar te maken voor een bijzondere ontmoeting met andere bloggers.
Een miljoen keer is er hier gekeken naar stukjes en foto's van mij. Dat is toch echt veel en eerlijk gezegd ben ik er gewoon trots op.
Dat bloggen, de hartelijkheid die ik meerdere malen heb ondervonden van andere bloggers, de vrienden die ik er door maakte, de reacties van 'de kijkers', ik vind het allemaal heel erg leuk en zeer de moeite waard. Het is een hobby waar ik heel veel plezier aan beleef.
Maar zonder kijkers zou het toch minder leuk zijn.
Daarom bedank ik jullie allemaal. Bij dezen.
Gisteren tijdens de bloggersontmoeting bedacht ik ineens wat ik zou kunnen doen als bedankje. We praatten over dit boek:

Vorige week ergens blogde ik erover. Ik heb erg van dat boek genoten, met heel veel plezier gelezen en ik dacht dat het leuk zou zijn om het te verloten.
Iedereen kan meedoen.
Je hoeft alleen maar een reactie achter te laten, hier op mijn blog.
Als je dat doet zet ik je naam in een lijst en na een week zal ik mijn man vragen de trekking te verrichten.
Als het je op een of andere manier niet lukt om hier te reageren, stuur dan een mailtje, dat telt ook.
bettievdgriend@hotmail.com.

Verder.
Ook gisteren was er dus die ontmoeting van een aantal bloggers. In Utrecht.
Els en Emie hadden het geregeld. We waren met zes vrouwen in een zaak op het Centraal Station in Utrecht.
Daar was een tafel voor ons gereserveerd waar we eerst koffie dronken en vervolgens lunchten met elkaar.
Ik vond het supergezellig, er was geen moment dat er niks te praten of te vertellen viel. Geen moment dat ongemakkelijk voelde.
Els ken ik al heel lang, ook van het bloggen trouwens en zij is al jaren echt een vriendin. Maar aan het eind van de dag, had ik er zomaar nog vier vriendinnen bij.
Zo voelde dat en ik geloof dat we het allemaal zo voelden.
Hoe dan ook, deze bijeenkomst gaat zeker herhaald worden. ZEKER.
Els, Emie, Marthy, Jeanne en Inge. Dank jullie wel! 
En jij ook bedankt hoor, lieve, (on)bekende serveerster. Je had het er maar druk mee.