vrijdag 18 mei 2018

Een jongetje in een bikini


Een bikini... voor een pop. Dat had ik nog niet eerder gezien.
Ik vond het zo leuk, echt met die koordjes die sluiten in de nek. En op de rug ook nog een extra sluiting, zoals in een echte bikini.
Noor was met de pop aan het slepen: speen eruit, fles er in. In de wagen, uit de wagen, er moest een luier komen. Kortom , ik zat heel erg te genieten van Noor.
Vandaar dat het niet meteen tot me doordrong, maar deze pop, die ik al jaren ken,  heet James.
En dat is niet per ongeluk, want James...

... is een jongetje. 
Geen twijfel mogelijk, zoals je ziet.
Een jongetje in een bikini dus.
Nou  zal dat Noor of Jet worst wezen. Een jongetje in een bikini, dat kan heel best hoor voor een twee-jarige.
Maar ik moest meteen denken aan een stukje dat ik laatst ergens las.
Het verhaal van een moeder van een kleuter van vier, een jongetje. Die wilde het liefst van alles een bikini. Dat vond hij zo prachtig.
Hij kreeg er een. Dat was de eerste beslissing die zijn moeder nam.
Hij wilde ook in die bikini naar school toen er een kleuterfeest was en iedereen in badpak of zwembroek zou aantreden.
Die moeder twijfelde heel erg of ze dat goed zou vinden.
En ik twijfelde in gedachte met haar mee.
Het is niet aan de orde geweest, maar ik weet bijna zeker dat ik het niet goed had gevonden toen mijn zoons vier waren. Dat is zowat vijfendertig jaar geleden.
Maar nu? De tijden zijn veranderd. Toch is pesten is helaas van alle tijden.
En lafhartig besloot ik blij te zijn dat ik niet meer dit soort beslissingen hoef te nemen.

18 opmerkingen:

  1. Waren volwassenen maar zo onschuldig

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Onze kinderen hebben vanaf een jaar of 4 altijd zelf hun kleren mogen kiezen, zo hadden we nooit het probleem van dat wil ik niet aan want dat vind ik niet (meer) mooi, want ze hadden het zelf uitgezocht :-)
    Julian heeft nooit een bikini gekozen :-) maar ik denk dat ik het wel goed gevonden had, want ik heb me nog nooit iets aangetrokken van wat mode of "normaal" is.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geweldig, van mij mogen alle jongens een bikini.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een lief popje die James.

    Ik denk niet dat ik mijn zoon in een bikini had laten lopen, maar ja...ook al 30 jaar terug. Alhoewel er toen nog niet zo'n enorme verdeling was in meisjeskleuren en jongenskleuren. Mijn dochter droeg alle kleuren die leuk stonden, ook als baby. Terwijl het nu lijkt alsof er alleen maar roze of blauw te koop is.
    Dan is zo'n bikini maar bijzaak.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vind dat je soms je kinderen moet beschermen. Stel dat hij daar komt in bikini en iedereen lacht hem uit? Hij zou het niet begrijpen en heel verdrietig zijn. Dat wil je toch niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heerlijk hè, dat je alleen nog maar hoeft te genieten van dingen en 'er niet meer over hoeft te gaan'. Er passeren dagelijks wel van die momenten en ik ben me dan ter degen van bewust, dat een ander het nu mag beslissen. Ik vind het rijkdom.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het lastige is de reacties van anderen inderdaad. Ik zou zo'n bikini zelf ook prima vinden, maar je wilt je kind ook behoeden voor onprettige reacties van anderen... Moeilijk hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ben er nog niet uit wat ik zou doen in zo'n geval.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hele lastige keuzes die je dan als ouder moet maken.
    Ben net bikini's voor de babypop aan het haken, wat toevallig, ze komen gauw in de webwinkel.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat toevallig... zo'n 45 jaar geleden had ik een meisjespop die ik James noemde. Ze ligt hier nog steeds op zolder.

    't Ja, mijn vriendin haar zoon wou van kleins af al een roze prinsessenjurk. Zijn oma kocht hem zo'n jurk waarmee hij in zijn vrije tijd altijd door de tuin liep. Ze stelden zich er verder geen vragen bij en lachten erom.
    Ondertussen is haar zoon een dochter geworden. Hij was overduidelijk als vrouw geboren in een mannenlichaam. Daar was geen tegenhouden aan... en was reeds heel vroeg merkbaar tijdens het spelen en de interesses.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi Bertiebo,

    wat lief van die kleintjes... het maakt ze geen bal uit, dat de pop een jongetje is.
    Maar ja...als jongens een jurkje willen dragen of een bikini... dan kan dat wel eens moeilijk zijn... Voor mij zou het niks uitmaken: welnee... doe maar lekker.
    Maar vaak worden ze gepest en dat is andere koek...

    Hier is het in ieder geval alleen maar leuk!

    Dag!
    Prettig weekend!
    Dasja

    BeantwoordenVerwijderen
  12. oh, wat ben ik blij, dat ik niet meer hoef op te voeden!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ruim veertig jaar geleden wilde een van onze zoons een babypop die hij dan ook kreeg. Maar dat was heel wat makkelijker dan een bikini. Blij dat ik alleen nog maar hoef te genieten en niet meer hoef op te voeden.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Die keuze hoef ik gelukkig niet meer te maken. Oh wat zou ik bang zijn dat hij gekwetst werd. Wat is opvoeden toch moeilijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Dat lijkt me echt een hele moeilijke situatie.......

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Toevallig hadden we afgelopen donderdag, onze oppasdag, een gesprek onder het eten over homo’s, lesbiënes, transgenders....enz.
    Onze kleinzoon vertelde dat er bij hem in de klas een meisje zit dat graag jongen wil zijn. Ze draagt jongenskleding en heeft nu ook haar meisjesnaam veranderd in een jongensnaam. Hij zat het te vertellen en ik kon merken dat er heel gewoon mee word omgegaan en dat gaf me een goed gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ja heerlijk dat dit soort keuzes even niet meer de onze hoeven zijn ;)

    BeantwoordenVerwijderen