Klein klein kleutertje

Met Iene Miene Mutte, begon M. J. Arlidge  zijn thrillers over inspecteur Helen Grace en de gruwelijke moordzaken die zij moet oplossen.
Helen heeft mijn sympathie, hoewel ze ook wel bijzonder is. Ik vind het leuk om haar te volgen. We zijn nu aan deel 7 toe en er is een duidelijke ontwikkeling geweest.
De boeken zelf, de moordzaken zijn goed te volgen hoor, maar je kunt beter de volgorde aanhouden.
Ik zat echt te vlassen op dit boek, maar ik wilde het niet kopen. Gelukkig was het snel in de bieb, ik reserveerde het en mijn angst dat het wel eens lang kon duren voor ik aan de beurt was, bleek ongegrond.
Twee dagen heb ik er over gedaan, toen was het uit.
Ik weet eigenlijk niet of er nog een volgend deel komt. Dit deel kent niet echt een open einde. Het zou dus best afgelopen kunnen zijn. Ik weet het niet.

Het verhaal:
Er wordt op een landweggetje een zwaargewonde vrouw aangetroffen, het is geen ongeluk, het is moord. Het betreft een geliefde vrouw, er is op het eerste gezicht geen enkele aanleiding. Helen heeft niet meteen een idee. Maar dan volgt er nog een moord en nog een en nog een. Bij moord twee is al duidelijk wie de dader is. Nou ja, bijna duidelijk.  De spanning zit 'm er in dat het maar de vraag is of de dader gepakt kan worden. Het hele verhaal speelt zich af binnen 24 uur. 
Behalve dat Helen scherpzinnige conclusies trekt is er in dit deel niet veel te merken van haar persoonlijk, behalve misschien aan het eind als een onverwachte gebeurtenis, zorgt voor ingewikkelde gevoelens bij Helen.

Ik moet eerlijk zeggen dat dit boek me een heel klein beetje tegenviel. Misschien doordat de dader al zo vroeg bekend was. En dus ook vanwege Helen. Ze was in vorm, maar niet zoals anders.
Toch een lekker boek hoor en ik hoop dat M.J. Arlidge gewoon doorgaat.

Ps. Het wachten is nu natuurlijk op het laatste deel van de Frieda Klein serie van Nicci French. Dat is inmiddels ook uit en ik heb het gereserveerd in de bieb. Een mooie oefening in geduld!