dinsdag 1 mei 2018

The Color Purple

Hier waren we, vorige week maandag. Hier achter ligt het tijdelijke theater waar we een voorstelling zagen, gebaseerd op het boek: The Color Purple
Dat boek, van Alice Walker (die er de Pullitzerprijs voor kreeg), heeft indertijd (ik gok zo'n 35 jaar geleden),  diepe indruk op me gemaakt.
De film ook. Dus toen ik las dat er een musical in de maak was, wilde ik die ook graag zien.
Ter voorbereiding verdiepte ik me nog eens even in het boek en vond het weer heel erg mooi.

Het is de geschiedenis van Celie, een zwarte vrouw, vanaf dat ze een jong meisje was. Verkracht en onderdrukt door haar vader. Op haar veertiende had ze al twee kinderen. Later weer onderdrukt door de man met wie ze moet trouwen van die vader.
Die man wilde eigenlijk liever haar mooie zusje Nettie. Nettie loopt weg om aan de ellende te ontkomen.
Ze blijft Celie trouw en schrijft haar brieven. Maar Celie ontvangt die brieven niet omdat haar man ze verstopt. Ze denkt dat Nettie dood is.
De brieven komen tevoorschijn doordat Shug Avery ze vindt. Zij is de minnares van Celies man en wonderlijk genoeg wordt Celie verliefd op haar en dat is wederzijds.
Nou ja, ik hoef niet het hele boek te vertellen, eigenlijk moet je het zelf lezen. Velen zullen dat trouwens al gedaan hebben in het verleden.
Nu dus de musical

Die werd geregisseerd door Koen van Dijk, die,  voorafgaand aan de voorstelling,  een hele duidelijke inleiding hield.
Ik vond het prettig die te horen. Hij besprak de thema's : gevolgen van slavernij, misbruik (zowel machtsmisbruik als seksueel misbruik), gelijkheid, homoseksualiteit.
Hij vertelde ook dingen die we anders niet zouden hebben gezien. Bijvoorbeeld over het lichtontwerp. Op een bepaald moment zie je een streeppatroon op de muur. De lichtontwerper heeft een ets bestudeerd, waarop de rug van een slaaf te zien is, die mishandeld is met een zweep. Je ziet die zweepslagen terug in dat streeppatroon. Hij vertelde ook dat de kostuums gemaakt zijn van spijkerstof, katoen dus. Als een verwijzing naar de katoenplantages én de arbeidersklasse.


Hierachter is het theater.


Sfeervol en mooi. Een goed verwarmde ruimte, makkelijke stoelen, zo geplaatst dat je ook achterin het podium heel goed kon zien.
Tot zover was alles dus heel goed voor elkaar. Ik vond het superleuk daar te zijn en te luisteren naar de regisseur.

En toen begon de musical.
Wat zal ik zeggen? Dit:
Wij vonden de muziek niet goed. Veel te hard en te blikkerig.
We konden lang niet alle teksten verstaan, wel van de hoofdrolspeelster, maar bijvoorbeeld niet van de vrouwen in het ensemble. Ik vond de mannelijke acteurs niet zo heel goed.
En voor het eerst in mijn leven, vond ik het raar dat bijna alles werd gezongen.
Ik weet dat musicalhaters dat altijd hebben, maar ik had het nooit. Integendeel, ik ben dol op musicals.
Maar bij deze vond ik het op een of andere manier niet zo gepast.
Dat alles maakte dat we in de pauze zijn weggegaan.
Ik bewaar liever de mooie herinnering aan het boek en de film, zonder dat ik terugdenk aan de voorstelling.

Spijt? Welnee helemaal niet. Ik weet weer precies waarom het boek zo goed was. En een mens kan nu eenmaal niet altijd maar alles mooi vinden.

12 opmerkingen:

  1. Gelijk heb je. Weggaan en de mooie herinneringen bewaren

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In ieder geval een ervaring rijker...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En een bezoek gebracht aan een bijzondere locatie. Wel jammer dat de. voorstelling tegenviel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De film met o.a. Oprah Winfrey was en is erg goed, vind ik. Toevallig sprak ik gisteren met een nicht die naar de musical was geweest en óók in de pauze was weggegaan om precies dezelfde redenen als jij. Misschien worden er wel veel te veel musicals gemaakt tegenwoordig?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik denk dat ook. Leuk om te lezen dat je nicht het ook niet zo goed vond. Frits had een mailtje gestuurd aan de organisatie met onze bevindingen en ze antwoordden dat ze nog geen enkele klacht hadden gehad. Dan voel je je meteen uiterst dom. Overigens had Frits het niet als klacht geschreven, meer als feed-back

      Verwijderen
  5. Jammer dat het tegenviel. Ik hou sowieso niet erg van het musicalgenre, maar de film zou ik wel willen zien, al is het om dat indrukwekkende boek weer beter voor de geest te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb het boek gelezen en de film gezien.
    Alhoewel ik gek ben op musicals heb ik af en toe wel het idee dat er tegenwoordig overal een musical van wordt gemaakt, vulmaarin; De Musical en er zijn heel veel dingen die van mij niet als musical hoeven en daar was dit er een van.
    Ik had gezien dat er een musical van zou komen, maar het trok me totaal niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Bertiebo,

    wat goed, dat Frits een feed-back heeft geschreven.
    Maar jammer, dat de organisatie dat niet oppikt.

    Ik heb het boek ook gelezen, ooit.
    En de film gezien, ooit.

    En gek genoeg kan ik me er niets meer van herinneren.
    Zelfs niet toen jij een korte beschrijving gaf...

    Ik denk niet dat ik naar deze musical zal gaan.
    Ik zie liever de film nog een keer....

    groetjes!
    Dasja

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jammer maar wat je zegt, het boek en de film waren fantastisch.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Meestal is het boek het beste, ook als er een film van gemaakt wordt.
    Wat ook uitmaakt is dat een film zo voorbij is en dat ze daarin niet alles kunnen laten zien.
    Een boek is lekker langzaam.
    Wat jammer dat de musical tegenviel.
    Het is een mooi boek trouwens, lang geleden al gelezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jammer dat het tegenviel. Ik moet zeggen dat ik niet zo houd van mensen die in de pauze opstappen. Vind het niet heel respectvol richting de artiest(en). Soms valt iets tegen, jammer dan.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Boek nooit gelezen met alle respect voor zwarte mensen en hun "struggle", de film nooit echt helemaal uit gezien te veel ellende achter elkaar dat trek ik niet en Ophray Winfrey is geen actrice dus waarom speelt ze in een film. Ik lees liever een boek over de slavernij, ook over
    hoe het was voor deze mensen enz. Maar ik hoef geen gedramatiseerde versie van deze gebeurtenissen en al helemaal geen musical! Dit heb ik ook grotendeels met films over de Holocaust, dit is toch ietsje anders omdat er nog steeds mensen in leven zijn die dit hebben meegemaakt. Ik lees liever een goed boek over hoe Hitler aan de macht is gekomen om daar een les uit te leren. Groet Greetje

    BeantwoordenVerwijderen