Spanning, ontspanning, inspanning

Mijn man kreeg een boek cadeau, maar aangezien hij zelden een boek leest, geen tijd voor met al die kranten, dacht ik dat ik het eerst even zou lezen. 

Dat even is niet gelukt. 

Ik heb er drie weken over gedaan. En dat was niet omdat het extreem dik was. Ook niet omdat het me niet boeide. Niet omdat het een waardeloze plot was of slecht geschreven. Nee dat was het allemaal niet. 

Het verhaal kent per hoofdstuk een hoofdpersoon, die wat doet of laat of onderzoekt. Dat is nog tot daar aan toe, maar de tijden zijn ook verschillend. Per hoofdstuk. Kijk, zo ziet het begin van zo'n hoofdstuk er uit:

Nou en dat is dan voor elk (kort ) hoofdstuk anders. Ik werd er helemaal gek van. Zat ik er net in, moest ik weer overschakelen naar een ander persoon en een andere tijd. Voortdurend. 

Op zich wel ingenieus en origineel, maar voor mij toch echt te ingewikkeld

Het boek was Boek van de maand bij Paagman. Op de achterflap wordt de schrijfster getipt door Barack Obama en Ophra Winfrey. 

En het feit dat ik het boek uit las, hoewel echt met moeite, dat zegt toch wel wat.

Het verhaal speelt zich af in en nabij een zomerkamp in de Adirondacks.

Daar wordt een meisje vermist, een puber. Barbara Van Laar heet zij. Dat is natuurlijk al heel verschrikkelijk, maar zestien jaar geleden is haar broertje Bear verdwenen en wat er met hem is gebeurd weet niemand al zijn er wel volop verdenkingen.

Enfin, we maken kennis met de steenrijke familie Van Laar die ook nog eens de oprichters zijn van het kamp. 

En we maken kennis met mensen daarom heen en dat zijn er heel wat. En dan ook nog de jonge vrouwelijke rechercheur en haar meerderen. Ook dat maakte  het ingewikkeld. 

Al met al was het inspannend en juist met thrillers verwacht ik wel spanning, wel ontspanning maar zeker niet al te veel inspanning!