Spurtle? The Golden Spurtle? Ik had werkelijk geen flauw idee wat dat was. Maar nu weet ik het hoor, ik zag een film met deze naam.
Een spurtle is een houten stok waarmee je in de pap kunt roeren. In dit geval in de havermoutpap. In de porridge.
In een klein dorpje in Schotland, is havermoutpap ontzettend belangrijk. Want daar wordt ieder jaar het Wereldkampioenschap Havermoutpap Maken gehouden.
Zo ongeveer alle inwoners van het dorp zijn bij het kampioenschap betrokken en je leert ze allemaal kennen.
En dan heb ik het nog niet over de deelnemers aan de wedstrijd, die komen overal vandaan. Uit het dorp natuurlijk, maar ook uit Australië en Nederland. Ook die déélnemers leer je kennen.
Én Charlie Miller, de man die er ooit, jaren geleden mee begon. Dat zat zo:
Charlie was jaren eerder in een museum in Kopenhagen en zag daar dit schilderij: The Rat Race. Van Robert Storm Petersen.
Allemaal mannen die naar hun werk gaan. Op eentje na, die kiest ervoor de andere kant op te gaan en niet meer mee te doen.
Charlie Miller kocht het schilderij en hing het thuis aan de muur. Ook hij besloot om, net als die ene man, een andere kant op te gaan en dat werd toen dat havermoutkampioenschap. Sindsdien wordt het ieder jaar gehouden. Toen deze documentaire werd gemaakt was het voor Charlie als organisator de laatste keer.
Het is dus een docu die ik zag in in onze Cinema en geen speelfilm.
Het verhaal is lief, vriendelijk, gezellig en knus, met lieve, vriendelijke mensen.
Wij waren er met twee vrienden en hebben er alle vier van genoten.
Thuis gekomen ontdekte ik dat ook in Nederland een kampioenschap wordt gehouden, met voorrondes. De winnaar van die voorrondes mag dan in Schotland meedoen voor het echie. Alles daarover lees je hier, klik. Daar kun je ook de trailer van de film zien.
23 opmerkingen:
Havermout gekookt vanochtend?
Even de trailer gekeken: wat superleuk! Alleen havermoutpap... brrr.
Mijn zoon en zijn vriendin hebben gisteren die film gezien in De Schuur in Haarlem.
Als ik ergens een hekel aan heb is het wel aan havermout pap...
Wat leuk zo'n originele wedstijd. In Schotland kocht ik jaren geleden zo'n spurtle . Heel handige roerstok die hier heel geregeld wordt gebruikt, hoewel ik nooit havermout pap maak.
Wat grappig en zo typisch iets voor the UK. En dan nu ook in NL. Lijkt me een bezoekje aan het filmhuis weer waard.
Als je van havermout houdt een heerlijke film. Mijn maatje en ik hebben, net zoals jij, ervan genoten.
Ik had niet anders verwacht, Marieke
Nee, maar wel gegeten. Een flinke handvol
Lijkt me niet echt een thriller ;) Heerlijk om een lieve film te kijken en havermoutpap, daar lust ik wel pap van, als toetje. Al maak ik het niet zelf hoor. We noemden het thuis ook wel slijmpap, haha. Rob houdt er niet van, als we het eten neemt hij gortepap, en daar gruwel ik dan weer van.
Heerlijk, havermoutpap. Ik eet het graag. En dit is een film waar zelfs ík voor naar de bios zou gaan.
Wat een grappig onderwerp. Ik heb ook nog nooit van die wedstrijd gehoord. Als het koud weer is eet ik altijd havermout als ontbijt, dus de afgelopen weken in Belgie stond ik elke ochtend havermoutpap te koken, heerlijk met veel kaneel. Hier is het een stuk warmer, dus dan eet ik Weetabix met ricecrispies.
Het lijkt me een grappige film! Als hij binnenkort in de Pathé in Groningen draait, dan ga ik misschien ook wel.
Ik denk dat het woord 'spurtle' in feite hetzelfde is als het Nederlandse 'spatel'.
Ook een roerstok die je gebruikt tijdens het koken.
Wat een bijzonder onderwerp voor een documentaire, zo te horen is het een heel ontspannende geworden.
Havermout met fruit en yoghurt, dat is mijn doordeweekse ontbijtje.
What a sweet idea. Oh, my. I never had porridge in my life...
Havermoutpap, nee dat eet ik niet. Havermout wafels dan weer wel. En die docu lijkt me vooral leuk. Ik hou wel van dwarse types 😉👍🍀
Havermoutpap, nee dat vind ik niet lekker.
Had er nog nooit van gehoord dat daar wedstrijden in zijn.
Dat schilderij vind ik erg leuk, vooral die man die de andere kant op gaat :-)
Applaus voor die man!
Lijkt me een leuke documentaire. Vroeger gruwde ik van havermoutpap, maar tegenwoordig vind ik het 's winters wel lekker als ontbijt.
Toevallig hoorde ik een paar weken geleden op de radio praten over het kampioenschap.
Iedere dag, ook als de mussen dood van het dak vallen, eet ik havermoutpap als ontbijt. Ik maak het niet zoals het hoort. Ik maak het in de magnetron. Ik doe er water en melk bij, ook niet zoals het hoort en dan doe ik er ook nog banaan of appel door. Niet verder vertellen hoor!
...porridge sounds good!
Het is net als met boeken, af en toe een lieve film is fijn. Ik hou trouwens niet van havermout.
Een reactie posten