Singer, Laren: Leo Gestel

Hier zie je werk van Leo Gestel (1881-1941). Ik zag het vorige week in het echt, in Singer te Laren.
Leo Gestel kende ik wel, maar dat we op deze tentoonstelling terecht kwamen was puur toeval. We gingen eigenlijk naar Rien Poortvliet op paleis Soestdijk. Daarover later meer denk ik.
Maar Frits had bedacht dat we dan twee vliegen in een klap konden slaan. Soestdijk en Laren liggen niet erg ver van elkaar. We vonden Singer altijd al een superleuk museum, overzichtelijk, dus we gingen een combi doen.
Dat er iets bijzonders te zien was wisten we niet, maar zagen we buiten al.
Er stond een klein rijtje, niet te vergelijken met de rijen bij het Stedelijk of het Rijks, maar toch echt een rijtje.
Het was best druk, maar we konden alles goed zien en bekijken.
Mooi hè die bloemen. Leo Gestel maakte nog veel meer moois.

Hij maakte ook een selfie

En dit vond ik de allermooist. Het is een vrouw in Syrische dracht en als dat er niet bij had gestaan, had ik het niet gezien. Dat het Syrisch was bedoel ik. Maar had ik het net zo mooi gevonden!

Er was nog veel meer. Ook heel wat landschappen. Maar zoals gewoonlijk genoot ik vooral van de portretten!
Leo Gestel wordt gerekend tot de modernisten. Samen met o.a. Jan Sluijters. Maar hij kreeg minder belangstelling las ik. En dat is raar, want hij is degene die zich gedurende zijn hele leven verder ontwikkelde, hij bleef niet hangen, maakte steeds nieuwe dingen, experimenteerde.
Je snapt vast dat dit een echte verrassing was, op een grauwe dinsdagmorgen...

Ps. Ik zocht even een link van het museum om hier bij te zetten en daar vind je ook een kleine diavoorstelling. De makers daarvan hebben precies dezelfde werken gekozen om te laten zien. Ik zag het echt pas toen ik deze blog had gemaakt!
Ik vind het ook erg leuk dat de recensent van de Volkskrant deze tentoonstelling een buitenkansje noemt: 'ga liften als het moet'.  Na, als dat geen aanbeveling is dan weet ik het niet meer
Klik