Het verhaal: Luke Warren is een gerenommeerd wolvendeskundige. Hij is zo ver gegaan dat hij twee jaar in de Amerikaanse wildernis in een roedel wolven heeft geleefd.
Hij heeft een dochter Cara en een zoon Edward. Luke is gescheiden van zijn vrouw. Edward is toen hij 18 was na een ruzie met zijn vader, weggelopen.
Dan krijgen Cara en Luke een zeer ernstig ongeluk. Luke is dodelijk gewond en ligt in coma in het ziekenhuis. Edward komt terug en dan moet er worden beslist over Lukes behandeling. Mag hij sterven of moet hij kunstmatig in leven worden gehouden. Edward en Cara zijn het absoluut niet eens.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Edward, Cara, Luke en Georgie (exvrouw van Luke en moeder van Cara en Edward).
Dat op zich is interessant genoeg, maar wat het boek voor mij bijzonder maakt, zijn de 'stukjes' van Luke, waarin ontzettend veel verteld wordt over wolven in het algemeen en de relatie van Luke met zijn wolven.
Wolven zijn superinteressante dieren en dat kwam echt goed uit de verf.
Zeer intelligent en gericht op de familie. De hierarchie binnen een roedel. Hoe ze met elkaar 'spreken'.
Jodi Picoult baseerde Luke op een echte, bestaande wolvenman: Shaun Ellis. Een Brit die een jaar lang met een wilde wolvenroedel samenleefde. Die Shaun Ellis schreef er een boek over en dat boek is het volgende op mijn lange lijst. Het heet De Wolvenman. Er is ook een documentaire over: https://www.youtube.com/watch?v=j4vFBXOoHs0
Tot nu toe wist ik helemaal niets van wolven. Ja, onze kooiker Mac, kon soms janken als een wolf als de ambulance langs reed. Dan ging zijn kop omhoog, hij nam een bepaalde houding aan en jankte.
Met die herinnering en door dit boek is mijn belangstelling voor wolven echt gewekt.
4 opmerkingen:
Ik volg ook alles over wolven al sinds lang. Vooral hun lichaamstaal en zelfs hun mimiek is zo veelzijdig en het kleinste detail is belangrijk. Bij bepaalde hondenrassen is dat vermogen tot "die taal" nog sterk aanwezig en te herkennen omdat er aan hun uiterlijk niet al te veel "gesleuteld" is (je snapt welk ras ik bedoel) . Prachtige reportages gezien op National Geographic. Iedere hondenbezitter moet er iets van af weten, dan begrijp je je hond beter. In Hoenderdael hebben ze een prachtige roedel.
Jodi Picoult schuwt het drama doorgaans niet. Het is nogal eens teveel. Hier niet?
Ik ben dol op Jodi! Ik heb al zo veel van haar geleerd! En sindsdien ben ik ook dol op wolven!
Hanneke: Ja, veel drama. Maar toch een interessant boek. Absoluut
Een reactie posten