Maria (Callas)

 

Over de film: ik moet zeggen dat ik mijn twijfels had.  

Want ik kende Maria Callas wel, maar niet echt haar leven of haar werk. Natuurlijk wist ik van haar relatie met Aristoteles Onassis (de man die Jackie Kennedy de voorkeur gaf en Maria liet zitten). Natuurlijk wist ik dat zij een echte diva was, met een prachtige stem. En dat was het. 

Bovendien, de recensies die ik over de film las, waren sterk wisselend. Van zeer goed tot zeer matig. 

Het is not done om in de Cinema weg te lopen als een film je niet bevalt, maar ik had toch tegen mijn man gezegd dat ik dat zou doen indien nodig. 

Ik kon altijd zeggen dat ik het niet vol kon houden met die schouder. Het kostte me wat schouder betreft inderdaad moeite, 124 minuten is lang. 

Maar het is geen minuut in me opgekomen om te gaan. Ik vond, wij vonden, de film mooi! We werden geraakt. 

Het verhaal: Maria Callas is in wat de laatste fase van haar leven blijkt te zijn. Ze woont alleen, met een butler en een huishoudster die alles voor haar doen en twee hondjes. Ze is eenzaam en gaat er af en toe op uit bijv. naar een restaurant, om bewonderd te worden. Ze wil ook eigenlijk een comeback maken en oefent daarom met een pianist.  Ze gebruikt slaapmiddelen, krijgt hallucinaties en in die periodes krijgen wij te zien hoe haar leven was, als kind in Griekenland, als jong meisje toen ze gedwongen werd voor nazi's te zingen. En later. Haar relaties, haar leven. 

En dan Angelina Jolie. Wat een prachtige vrouw is zij. Ze speelde Maria en dat deed ze m.i. buitengewoon goed. Ik las later dat ze delen van de aria's zelf zong en dat ze daartoe lang zangles heeft genomen. Als Callas zingt in de film is dat voor een groot deel echt Callas, de stem van Callas. Maar ook een deel Angelina Jolie. Dat vloeit dan over. Echt heel mooi gedaan. 

En jawel: al weer een aanrader dus. Maar je moet wel van muziek en aria's houden of er naar willen luisteren omdat het nou eenmaal bij Maria hoort.