Bloggersbijeenkomst

 

Kijk, dit zie je als je in Bar Beton zittend, uit het raam kijkt. Een restaurant/vergaderplek op de eerste verdieping van station Den Haag Centraal en pal tegenover de plek waar de treinen aankomen. Els had daar een plaats gereserveerd voor zeven bloggers. Bloggers die we onze blogvriendinnen noemen. Kijk dit zijn ze allemaal. 

Er horen ook nog twee mannelijke bloggers bij deze club, maar die waren verhinderd. 

Op twee na kennen we elkaar al jaren, via de blogs natuurlijk, maar ook in het echt door vorige bijeenkomsten. Het voelt altijd heel erg vertrouwd. Deze bijeenkomst is er een waar ik me van tevoren echt op verheug! (Blog)vriendinnen!

Toen ik uit de trein stapte en door het poortje was, zag ik Els al staan. Vervolgens stonden we sámen te kijken en te wachten.

En dat wachten was deze keer op Mieke en Judy. Zij zouden dit jaar voor het eerst aanwezig zijn. 

Mieke voelt voor mij alsof ik haar al heel mijn bloggersleven ken. Maar in het echt zag ik haar nog nooit. Toen ze aankwam herkende ik haar wel onmiddellijk. 

Toen stonden we dus met z'n drieën te wachten. Spannend, omdat we Judy niet kenden. Zij zet eigenlijk geen foto's van zichzelf op haar blog. Dus vroegen we aan verschillende voorbijgangsters of ze Judy waren. Maar ze was het telkens niet. 

Enfin, op een gegeven moment keek ik naar boven en achterom en zag voor het raam de ruggen van Emie en Marthy. Toen zijn we naar boven gegaan en bleek Jeanne er ook al te zijn. 

En daar kwam Judy ook aan. Onze eerste kennismaking met haar. 

Vervolgens koffie en ieder bleek een cadeautje gemaakt te hebben voor alle anderen. Zo ontzettend leuk en zo creatief. Een prachtige zelf geschilderde boekenlegger, een mooi gemaakt doosje (met paaseitjes er in), nog meer paaseitjes bevestigd aan drie prachtige foto's. Een zakje Oost-Indische kers, een zakje boterkoek en een mooi genaaid zakje met daarin een hoesje met papieren zakdoekjes. 

Wie ons volgt kan nu denk ik bedenken wie wat had gemaakt en meegenomen. Mijn cadeautje was trouwens een Hoornse Broeder. 

(Kennelijk moet ik meer dan ik dacht wennen aan mijn nieuwe telefoon, want dit was helaas nog mijn beste foto van al die cadeautjes. Geloof dus maar gewoon dat het erg leuk was allemaal). 

Koffie en praten, nog meer koffie en praten. Een lunch en praten. En dat was zoals altijd super! 

De hele dag was fijn, dankjulliewel blogvriendinnen en  hopelijk tot een volgende keer!