Rimpeling

 

Ook dit boekje, Rimpeling, van Bibi Dumon Tak kreeg ik vanwege schouderbreuk. 

De lieve geefster schreef erbij:  Als je deze novelle leest, kom je even in een andere wereld. Liefs...'

En dat had ze niet beter kunnen zeggen, een andere wereld inderdaad! 

Het is een klein, dun boekje. Zevenenzeventig bladzijden in totaal. 

Het leidde me af van de pijn. Het leidde me af van alles. Ik las het in bed en genoot. 

Van de taal, van het verhaal, van alles. 

Op de achterkant staat een samenvatting die ik ook al niet beter zelf had kunnen maken en dus ben ik zo vrij die letterlijk over te nemen.

Marthe viel omdat ze het leven van een langpootmug wilde redden. Na die dodelijke val, blijft haar huis aan de rand van het bos verweesd achter. Alleen de insecten, de muizen en haar spullen wisten wie ze was. 

Als haar huis wordt opgeruimd krigen we Marthes verhaal te horen. Hoe meer spullen er worden aangewezen, hoe completer ze wordt. Aan de hand van de stoel, de tafel, de kast en het het bed, kom je erachter wie Marthe was. Niets bijzonders zou Marthe er zelf over hebben gezegd. 

Ik kende deze schrijfster alleen van een kinderboek. Maar nu wil ik meer lezen. Meer Bibi Dumon Tak!