Daar staat een zuil. En niet een zuiltje, nee een echte zuil.
Op het Rokin, hartje Amsterdam.
Een plek in de stad waar ik regelmatig kom. Er is een metrostation aan de overkant en sowieso lopen we wat af in Amsterdam. Op de terug weg naar het station zijn er dan meerdere mogelijkheden en dit is er een die we vaak kiezen.
En toch... die zuil had ik nog nooit gezien.
Ik hoorde er een heel verhaal over in 'Het verhaal van Amsterdam'.
En weer constateerde ik dat ik minder goed kijk dan ik denk dat ik kijk.
Enfin, 't is niet anders. En beter laat dan nooit.
De zuil heet Mirakelkolom en is een herinnering aan de Heilige Stede, een kerk die hier ooit heeft gestaan. Gebouwd op deze plek vanwege een wonder, een mirakel dus, dat hier op 15 of 16 maart (!) in 1345 plaats vond.
Ik ben gek op zulke verhalen. Dit gaat als volgt:
Toen, in 1345, was er een man ernstig ziek. Hij woonde in wat nu de Kalverstraat is. Zo ziek was hij dat hem het Sacrament der zieken werd toegediend. Later werd die man zo misselijk dat hij die hostie van het sacarament uitspuugde bij het overgeven.
De hostie werd samen met het braaksel in het vuur gegooid. En... verbrandde niet. Alles in die haard werd as. Behalve de hostie, die lag er prachtig bij de volgende ochtend. Glanzend wit!!
Een mirakel. En dus werd de hostie naar de kerk gebracht, de dichtstbijzijnde en dat is de Oude Kerk.
Hoe het kan kan het, maar de hostie keerde vanzelf weer terug in de Kalverstraat en dat tot drie keer toe.
Een wonder!!!!
En omdat het een wonder was werd er natuurlijk een kapel gebouwd.
Er zouden veel pelgrims en gelovigen komen, daarom ook een aanlegsteiger en een weg, de Heiligeweg, waarvan een stuk nog steeds zo heet.
Er kwam een Mirakelfeest met een markt. Handel. Processies. Wonderbaarlijke genezingen.
En toen ging die kapel in vlammen op. Ruim honderd jaar later was dat.
De hostie? Die verbrandde wederom niet. Die zat in een soort kelk, met een deksel. Ook de zijden doek er om heen verbrandde niet.
Een tweede wonder! Nog meer pelgrims en de kapel werd herbouwd. Amsterdam werd een echte bedevaartstad.
Dat werd allemaal minder tijdens de Reformatie.
Nog steeds is er ieder jaar een Stille Omgang. Om het Mirakel van Amsterdam te herdenken. En heel toevallig, die was precies gisteren.
21 opmerkingen:
Wat een boeiend verhaal.
Een schitterend verhaal, ik vraag me alleen af wat die mensen vroeger allemaal verzonnen.
Kijk, haha, vroeger gebeurde er nog eens wat !
That is educational
Toch mooi, die oude verhalen over wonderen... :)
Ik heb ik weet niet hoe vaak over het Rokin gelopen en die zuil is me nog nooit opgevallen. Volgende keer ga ik beter opletten. 😃 Het verhaal kende ik wel.
Ik ben blij te lezen dat jij het ook niet zag. Dat wij dus niet de enigen waren. Ik ben nog steeds verbijsterd over dat feit
Prachtig verhaal en toevallig rond deze tijd!
Mijn vader maakte in de vijftiger jaren vaak de Stille Ommegang, dus ik ken het verhaal ook.
mogge Bertiebo
tot '66 liep ik 2 x in de week door de Heligeweg naar het zwembad om eerst te leren zwemmen en nadien om te trainen , we kwamen van Tuindorp Nieuwendam meestal met de fiets , ook wel lopend , dus ook het Rokin kwam ik vaak zat , en dit verhaal totaal onbekend
geniet de dag
Ja ik kende het verhaal ook, maar die zuil, die zit me dwars. Maar jij kon die zuil niet weten, die werd daar pas veeeel later geplaatst
Ik zie alleen maar stoeptegels als ik aan de wandel ben hoor, hahaha. Nee hoor zo erg nou ook weer niet, maar ik heb de blik wel vaak naar beneden gericht. Mooi verhaal trouwens...
Interesting. Some truth must be behind this.
Interessant blogje. Paul en ik hebben aan de overkant gewerkt en de zuil nog nooit gezien, terwijl we daar honderden keren voorbij gelopen zijn en ik aan de voorkant werkte en dus uitkeek op die plaats.
Ik vroeg me dus al af of wij nou al die tijd punaises in onze ogen hadden, maar gelukkig was dat niet zo, want de zuil is daar neergezet vlak nadat Paul overgeplaatst was naar Eindhoven.
weer een heel bijzonder verhaal over Amsterdam, eigenlijk te gek voor woorden! en dat je de zuil niet eerder zag, ook een soort mirakel toch?
Mijn vader liep de Stille Omgang in de jaren 50/60 van de vorige eeuw ook. Vanuit Drenthe gingen ze met een bus naar Amsterdam met hele kerk(mannen)koor.
Een mooi verhaal, je zal nu de zuil nooit meer niet zien!
Zuil niet eerder opgevallen, maar het verhaal ken ik wel. Leuke weetjes over Amsterdam.
De zuil op het Rokin, heb ik eigenlijk nooit gezien, terwijl ik jaren lang in de stad heb gewerkt.
Dat er ieder jaar een Stille Omgang wordt gehouden is mij wel bekend en er zijn nog steeds mensen die meelopen. Hans
Dat verhaal kende ik. Ik had een oom die stadsgids was in A'dam.
Ik ken het verhaal. Mijn vader heeft diverse malen de stille omgang gelopen. Met bussen werd men dan van Noordwijk naar Amsterdam gebracht. Werd georganiseerd vanuit de kerk.
Een reactie posten