Toen ik iets op moest zoeken, in de trouwbijbel van mijn overgrootouders, stuitte ik op dit kleine boekje. Veilig opgeborgen bij spullen die niet weg mogen.
Het is een almanak. De titel is: Almanak voor het schoone en goede voor het jaar 1844.
Nou, schoon is zoals je ziet niet het juiste woord voor dit kleine boekje! Dat kan ook bijna niet na honderdtachtig jaar.
Maar wel goud op snee hoor, dat dan weer wel.
Het begint met een overzicht van de bijzondere dagen die het (schrikkel)jaar 1844 kent.
En dan verschijnt er een inhoudsopgave: stukjes in proza en dichtstukjes.
En die stukjes worden verlucht met kleine kunstwerkjes. Allemaal voorzien van een vloeipapiertje tegen beschadigingen.
De stukjes zijn fantastisch om te lezen. Maar niet allemaal achter elkaar, want de taal is natuurlijk veranderd en best moeilijk voor iemand van nu.
Het verhaal van den operazanger, waar bovenstaande tekening bij hoort, eindigt als volgt:
'En hebt gij mij nog even lief nu ik niet de zuster van een hertog ben' vroeg Beatrice aan Tomasio die haar met verrukking in de oogen zag.
'Hebt gij den Opera-zanger niet het eerst bemind?' antwoordde hij zacht, haar de blanke hand kussende die nu zeker de zijne was.
Wat een romantiek hè. Ik wist dat ik het boekje had hoor, maar had het in jaren niet gezien. Zo leuk.
Nog een plaatje laat ik zien. Achttienvierenveertig, m mensen, 1844.
21 opmerkingen:
Oh wat leuk. Ik herinner me nog,dat mijn vader altijd een almanak kocht
Bijzonder waardevol boekje.
Wat leuk om terug te vinden! Geweldig!
Wauw, de trouwbijbel van je overgrootouders. Dat is bijzonder. En dan zo'n mooie almanak erbij! Leuk dat je ons een stukje laat zien.
Wat bijzonder dat jij dit nog in je bezit hebt. Enkele proza of gedichtstukjes zijn anoniem, heel apart.
Heel bijzonder en duidelijk een dierbaar bezit. Die Willem heeft trouwens best een hippe broek aan...
Wat leuk, een waardevol bezit!
Wat een fantastisch boekje!!
Ik ga dadelijk de trouwbijbel van mijn grootouders aan een goed onderzoek onderwerpen. Wie weet vind ik ook een schat.
oh wat een kostbaar bezit, de bijbel van je overgrootouders en dan deze schat er bij...
groetjes Alma
What an interesting find!!!
Dat is iets om zuinig op te zijn! Oh, dat laatste prentje...
Schitterend. Echt een boekje om te koesteren
wat een pracht Bertiebo
rustig weekend groet
Wat een andere tijd. Het past nog helemaal in de schrijverij van Betje Wolff. Haar biografie ben ik aan het lezen. Een vrije geest is de titel en die vind ik goed gevonden. Maar heerlijk om al lezend twee honderd jaar terug te zijn. Bedankt maar weer voor je blogje. Adriana.
Wat leuk om daar dan nog eens doorheen te bladeren en ons te laten meegenieten.
Kostbaar bezit.
Willem liep ver vooruit op de mode.
Van een trouwbijbel had ik nog nooit gehoord, van een almanak wel. Mijn vader kocht die weleens, of misschien wel elk jaar, dat weet ik niet meer.
Hahaha!
Die opmerkingen over die broek vind ik geweldig! Een almanak heb ik nog nooit in het echt gezien, maar ken het van naam. Van een trouwbijbel heb ik nog nooit gehoord.
Een reactie posten