Bieden op een veiling

 Dus daar zaten we, in de veilingbanken. De veilingmeester was er klaar voor:

Wij hadden een knop voor ons zodat we door een druk op die knop zouden kunnen bieden op de te veilen waar. 

En daar kwam, door het midden,  de boot met de waar aan gevaren. 

De waar werd uitgeladen en op een podium geplaatst:

De veilingmeester legde alles nog eens goed uit. Ook dat je echt aan de koop gehouden bent als je verkeerd inschat en drukt op een verkeerd moment. Hij had eventueel ook wat tie rips in de aanbieding om kinderhanden te verhinderen te bieden.

Er was van alles: broccoli, aardappelen, uien...

Iemand achter ons bood op die uien. Zij bood bij 30 cent. 

Ha, dat zou een koopje geweest zijn, ware het niet dat de prijs per kilo was en dat  het om vijfenzestig kilo ging. 

Ze zag de lol er wel van in en scoorde toen ook nog maar een bos wortelen. 

Bieden op een veiling was altijd een wens van mij en nu heb ik het kunnen doen en gedaan. 

Maar nooit van mijn leven had ik kunnen denken dat ik zou bieden op.....

Een spitskool!!!!

Daar werd nog even over gegrapt dat kinderen vroeger verondersteld werden uit de kool te komen. En dat je door met een kool te rammelen en te luisteren kon weten of het een jongetje of een meisje zou zijn. In het geval van een jongetje hoor je namelijk het klokkenspel. 

Rammelen en luisteren dus. 

Enfin, ik bood voor het eerst van mijn leven, drukte op de knop en verwierf een spitskool voor de prijs van 1,19. 

Dat was echt niet duur, bij AH googelde ik, bij AH was zo'n kool op dat moment 2,39. 

Ik vond het echt geweldig leuk, die hele Broeker Veiling. Een goed verzorgd museum, erg interessant en mét veel info en een rondvaart. 

En met kool natuurlijk!