Oud, maar toch hedendaags

 

Mijn man had bedacht dat we naar Amsterdam zouden gaan en wel naar Museum van Loon, aan de Keizersgracht.

Het museum is gevestigd in een prachtig oud huis, gebouwd in 1672. Voor Ferdinand Bol. 

Leden van de familie van Loon, hebben er eeuwenlang gewoond. En nu is het al weer heel lang een museum.

De familie was een regentenfamilie. Willem van Loon was een van de oprichters van de VOC en later was de familie o.a.  betrokken bij de WIC, bij de slavenhandel en bij plantages in Suriname.

Tja, we zitten vol met dat soort verhalen en geschiedenissen. Het museum verstopt dat niet. Integendeel, ze maken duidelijk door verschillende tentoonstellingen hoe het geweest is en dat de familie daar een rol in speelde. 

Ik ben er al verschillende keren ben geweest. Ik hou nou eenmaal van zulke oude huizen en dit is een prachtig voorbeeld. 

Geschiedenis poets je niet weg en in mijn ogen hoeft dat ook niet, als het maar duidelijk is. 

Er is echt veel te zien. Hierboven zie je trouwens het huis vanuit de grote tuin aan de achterkant. 

Alles heel mooi onderhouden en ontzettend goed verzorgd. Ons verleden...

Enfin, ik was er dus al vaker en dit is wat ik verwachtte. Veel portretten zoals dit. Veel meubilair, veel spullen. 

En nu bleek er in het museum,  op die oude muren,  werk te hangen van een Amerikaanse kunstenaar, genaamd Kehinde Wiley. Een tentoonstelling genaamd: Flourish. 

Ik wist er niets van en was ontzettend verrast. 

Of in zo'n andere fraaie kamer:

Nog eentje: 

Het Museum van Loon zal nog heel lang open zijn. Flourish is nog te zien tot 31 augustus.