Oké, het was een raar idee misschien om gistermiddag naar de film te gaan. En dan nog wel een kinderfilm. Ja, die kinderen waren natuurlijk of naar de kermis of ergens bij water in de buurt. Maar het was heerlijk koel in de zaal en we waren er helemaal alleen, wat me een gevoel van luxe geeft. Op ons verzoek werden de trailers overgeslagen en hebben we genoten van Brammetje Baas.
Het is een film over een jongetje van zes die naar groep 3 gaat en zich daar erg op verheugt. Hij is van plan om veel te gaan leren, hij hoopt op Chinees en hieroglyfen. Want lezen kan hij al. Schrijven ook, hij heeft thuis een schrift met uitvindingen en mooie woorden. Hij is altijd met van alles bezig, druk in zijn hoofd en stilzitten kan hij ook niet. Adhd, misschien iets pdd nos? De termen worden in de hele film niet genoemd, maar het lijkt wel duidelijk. Enfin, hij krijgt het moeilijk op school en daardoor ook thuis. Zijn liefhebbende ouders zitten niet helemaal op één lijn wat betreft de aanpak. Maar met de komst van een andere meester, die dit kind beter begrijpt, komt het toch nog allemaal goed met Brammetje op school.
De film is leuk gemaakt, leuke effecten. Het is natuurlijk wel een beetje makkelijk. Je laat als meester de klas een beetje springen, je laat het kind boodschappen doen binnen de school of een rondje rennen als het te wiebelig wordt en dan komt alles goed. De benadering van groep 3 leek me ook niet realistisch, maar dat maakt allemaal niet uit, want het is echt een heerlijke film. Jochem Myjer maakte een lied bij de film:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten