Portret

Gisteren waren wij te gast in Kunststof TV. Daar was ook Paolo Giordano, de schrijver van De eenzaamheid van de priemgetallen. Een geweldig boek vond ik. Giordano heeft nu een nieuw boek geschreven: Het menselijk lichaam. Dat boek ga ik zeker lezen. Vanwege het eerste boek en niet omdat de schrijver er zo enthousiast over vertelde in de uitzending. Ik vond het gesprek tamelijk saai en nietszeggend. Maar misschien was hij moe, misschien was er geen klik, of stelde Joost Karhof niet de juiste vragen, je weet het niet. Dat kan natuurlijk best eens gebeuren. Meestal vind ik de gesprekken in Kunststof TV  juist erg goed en inspirerend.
Wat ik wel erg leuk vond was dat het meisje dat de omslag van beide boeken siert,  er ook was. Ik zat recht tegenover haar tijdens de uitzending en heb haar uitgebreid zitten bekijken. Een mooi meisje vond ik. Met eigenlijk een gewoon gezicht, dat toch boeit.
Vóór de uitzending, had ik ook al naar haar gekeken omdat ik haar aan iemand van het programma hoorde vragen of die haar herkend had van het boek. Daar was ze zelf een beetje verbaasd over (dacht ik).
Ze was er met haar broer die ook op het omslag staat. Mirjan van der Meer heet ze en ze vertelde dat ze aanvankelijk niet wist dat haar foto werd gebruikt, het was haar ook niet gevraagd. De foto op het wereldberoemde eerste boek, waar miljoenen van verkocht zijn,  stond er dus op zonder haar medeweten, gewoon gepikt eigenlijk, van haar eigen website. Zelf is deze Mirjan geen model, ze studeert Engels. Maar ze maakt al jaren zelfportretten, dat ontspant haar. Ik heb even gekeken op haar site die barstensvol prachtige portretten staat. Zoals ze vertelde gewoon gemaakt met een statief en een zelfontspanner. http://rooze.deviantart.com/gallery/
Wij mochten na afloop van de uitzending best een foto van haar en haar broer maken:

Tja en die mislukte, niet scherp! Maar toch was het leuk!