Mijn fototoestel of mijn telefoon heb ik altijd bij me. Ik maak nu eenmaal vaak en graag foto's en sinds ik blog helemaal. Als ik mensen wil fotograferen vraag ik het altijd, waar ik ook ben. En als ik ergens iets bijzonders zie vraag ik het ook. Maar gisteren op de Noordermarkt, in een kraam met echt alleen oude meuk, wilde ik dit kapotte plaatje fotograferen. Vanwege de titel. En ik vroeg het niet. Werd die marktkoopman toch echt pissig. Eerst nog grappend dat het een dubbeltje kostte, maar toen toch wel echt vervelend. Dat hij 's avonds wel bij me langs zou komen met drie man om bij mij thuis alles eens even te fotograferen. Getverdemme.
Ik zou wel eens willen weten wat mag en vooral wat niet mag op straat. Mag ik op een (rommel) markt fotograferen zonder het te vragen, als er geen mensen op staan. Of mag dat gewoon niet.
Kijk toen echtgenoot vorige week met schoonzoon meeging toen die zijn dochter Anna ging aangeven op het stadhuis, wilde hij van die gebeurtenis foto's maken. Daar werd een stokje voor gestoken en dat vind ik heel erg flauw, maar ja, als dat de regel is binnen, dan is dat zo, flauw of niet flauw. Dat het in een museum soms niet mag, vind ik jammer, maar oké ik ben daar te gast en houd me aan hun regels natuurlijk.
Maar op straat, op een markt?
6 opmerkingen:
Sommige kerels zijn gewoon akelig. Het is niet anders.
Op internet staat dat je alles op de openbare weg mag fotograferen. Ze raden wel aan om het te vragen omdat er mensen moeilijk kunnen doen over het feit dat hun portret kan worden gepubliceerd, maar een kapotte single, wat een denneappel (wilde iets amsterdams zeggen) Ook raden ze mensen aan tegenwoordig wat voorzichtiger te zijn bij zwembaden en speeltuinen. Dat is dus iets voor later bij A. Dus gewoon je oude instinct volgen.
Ik vind het soms ook lastig. Op de markt op zuid in Rotterdam kreeg ik ook eens last, omdat ik een kraam fotografeerde. Er stonden dames met hoofddoek bij en een standhouder van een andere kraam riep me ter verantwoording. "Want dat zouden ze vast niet willen" Ik heb de foto later anaf een ander standpunt gemaakt, maar verder nooit gebruikt. Buiten mag je fotograferen wat je wilt, publiceren is een ander ding. Dat doe ik niet als mensen er heel herkenbaar opstaan. Maar zo'n plaatje, pfft, wat een gedoe om niks. En dan zo'n toon....
Nou ja wat een zemel!
Ik vraag het voor de zekerheid altijd maar... meestal vinden mensen het ook niet erg gelukkig.
Lijkt mij juist een compliment toch?
Maar die man... die zal thuis wel niks te vertellen hebben ofzo ....
Flauwekul! Alsof iemand wat doet met al die foto's!
Niets van aan trekken dus. Was het lekker op de N'markt?
Groet De Juffrouw
We wachtten bij de kassa van het zwembad tot we verder naar binnen mochten, hangend over het hekje en brulden dit liedje uit volle borst, Que sera ..., compleet met die r. Het komt weer helemaal boven.
Ik zou niet weten waarom je geen foto zou mogen maken van alleen maar een grammofoonplaatje op een rommelmarkt.
Een reactie posten