'Waarom wil je naar Israël? ' werd me gevraagd. En ook 'Is dat niet gevaarlijk daar?'.
Die laatste vraag was makkelijk te beantwoorden. Er kan overal wat gebeuren en er was geen negatief reisadvies.
De eerste vraag was lastiger. 'Waarom naar Israël?'
Uit nieuwsgierigheid natuurlijk. We zijn in Egypte geweest, in Jordanië en in Syrië en dan hoort Israël er ook bij.
Als kind ging ik naar de zondagsschool en soms naar de kerk. Ik heb ooit op de pedagogische academie een godsdienstdiploma gehaald en weer later werkte ik op een oecumenische school waar ik iedere week een bijbelverhaal vertelde. Die plaatsen uit de bijbel met eigen ogen zien, leek me bijzonder.
Ik heb redelijk wat gelezen over de Tweede Wereldoorlog, over Israël, over Jodenvervolging en antisemitisme en had aanvankelijk een pro Israël houding.
Maar ik volg ook het nieuws, waardoor in de loop der jaren die pro Israël houding toch sterk gewijzigd is.
Ik had niet de illusie dat ik het land goed zou leren kennen in acht dagen, laat staan doorgronden, maar kijken en in je opnemen, dat kan altijd dacht ik zo. Dus dat hebben we gedaan.
Dáár ga ik deze week wat van laten zien.
Te beginnen met dit Joodse jongetje bij de Klaagmuur in Jeruzalem.
3 opmerkingen:
Leuk om dit stukje te lezen,
Israel staat bij ons op het lijstje van landen waar we niet naar toe willen, maar ik ben wel heel benieuwd naar jouw foto's en verhalen.
Ook mijn pro-Israël-houding is in de loop der jaren sterk gewijzigd!
Benieuwd naar je verhalen over Israel, bijzonder land lijkt me.
Mooie foto, mooi jongetje, mét cochleair implantaat. Dat valt mij dan weer op als moeder van een slechthorend kind :-)
Een reactie posten