Laatst stond er in de krant een stukje over de Engelse soldaat Henry Tandey. Hij vocht in de Eerste Wereldoorlog en had in 1918 de mogelijkheid een Duitse soldaat te doden. De Duitser was gewond en vermoeid en Tandey spaarde daarom zijn leven.
Die Duitse soldaat heette Adolf Hitler!!!
Het is bijna een Roald Dahl verhaal, dit. Maar het is echt gebeurd.
Ik had er al een stukje over geschreven, maar het nog niet geplaatst toen ik zaterdag de column las van Kemper (van Veldhuis en Kemper) in het Noordhollands Dagblad.
Ik zeg het maar even, want ik zit hier niemand na te apen.
Onze gedachten gingen gewoon dezelfde kant uit. Wat als....
Wat als Tandey Hiltler wél had doodgeschoten
De column van Kemper was beduidend grappiger en beter dan mijn blog.
'Wat als de ouders van Emile Ratelband onvruchtbaar waren geweest. Dan hadden wij de kreet Tsjakka niet gehad'. Zo begint hij.
En vervolgens: 'Wat als het IOC nog een keer mocht stemmen over wie de winterspelen mag organiseren. Wat als wij net als vele andere landen wél een signaal hadden afgegeven en alleen Erica Terpstra hadden gestuurd. Die dan Poetin een half uur tussen haar borsten had geklemd en had gezegd: 'Ik laat je pas los als je zegt: ook homo's zijn kánjers!'
Ik bedenk vele 'Wat alsen' en het verhaal van Tandey zit klemvast in mijn hoofd voorlopig.
Het verhaal lees je o.a. hier: klik
1 opmerking:
Als het echt waar is, zou ik niet graag die man zijn geweest. Wat een vreselijke gedachte draag je dan met je mee, alsof het allemaal jouw schuld zou zijn geweest.
Een reactie posten