Artis is ook duur. Daarom hebben we een abonnement. Als je dan vier keer gaat heb je het er al uit. We zijn dit jaar zeker al tien keer geweest.
Wij wilden graag kijken naar de pas geboren giraf, maar daar vond Anna niks aan.
Kijk dat boze koppie en dat vingertje. Ze wilde echt de andere kant op. Voor de aap met de rooie billen en de zeeleeuwen en deze keer vooral de vlinders in de vlindertuin en de wolven. 'Maar waaróm huilen ze dan, oma?'
Ik las gisteren in de krant dat ze de jonge giraf geen naam gaan geven, want 'dan wordt zo'n dier te menselijk'.
Dat vind ik jammer. Ik vind het juist leuk als een dier een passende naam heeft, ik bedoel je geeft je hond of je kat toch ook een naam en dat blijft dan toch echt nog steeds een dier hoor.
Maar goed, zo denkt men er in Artis over. Ook best.
Moeilijk om hier goeie foto's te maken. Je kunt niet dicht bij komen. Terecht natuurlijk.
Ik vond nog wel een leuk filmpje van de geboorte van de vorige giraf. Ook dit jaar in juli. Zo'n dier maakt een val van 2 meter. Mooi om te zien
4 opmerkingen:
Hihi dat koppie en wijsvingertje!
Inderdaad zo leuk om zoiets als de dierentuin samen met zo'n humpie te bekijken :-).
Nou dat is heel raar dat dat beestje geen naam krijgt ,wie bedenkt nou zoiets weer .
We noemen haar maar raffie is dat wat .......
En die anna die weet wat ze wil hoor ......leuk
Wat fijn dat je betrekkelijk dicht bij Artis woont, ook fijn voor Anna. Ja, dametjes van die leeftijd weten al precies wat ze willen en kunnen dat ook goed duidelijk maken. Heel herkenbaar, hihi.
Een reactie posten