Marten en Oopjen

Marten en Oopjen dus. Er is veel over te doen geweest, maar nu hangen ze dan toch voor een tijdje in het Rijksmuseum. In de eregalerij.
Wij gingen kijken en er was heel veel belangstelling. Sowieso is het daar altijd behoorlijk druk, maar toen wij er waren stonden er alleen naar deze twee schilderijen zeventien mensen te kijken. Ik heb ze geteld!

Eigenlijk om heel eerlijk te zijn, vond ik de schilderijen niet heeeeel bijzonder. Wel mooi hoor, natuurlijk, dat wel, maar er is ander werk van Rembrandt dat ik veel meer kan waarderen, evenals portretten van sommige van zijn tijdgenoten.
Wat ik wel erg leuk vond en daardoor gingen de schilderijen meer spreken, was de kaart waarop allerlei details van allebei werden besproken.
Bijvoorbeeld dat Oopjen een opgeplakte schoonheidsvlek draagt, van textiel en dat dat was om de bleekheid van haar huid te benadrukken. Dat de rimpels die Rembrandt in Martens kousen schilderde geen slordigheid zijn, maar dat dat expres zo gedragen werd in die tijd. Dat die kousen bewust wat groter werden gekocht.

Daardoor ging ik beter kijken en dan wordt het meteen interessanter.
De schilderijen zijn vrij uniek omdat het de enige bekende schilderijen ten voeten uit zijn, die Rembrandt maakte.
Het is een jong (yuppen) echtpaar dat hier is afgebeeld. Ze waren net getrouwd, Oopjen was zwanger en de toekomst lachte hen toen.
Maar Marten stierf zeven jaar later toen hij achtentwintig was en van hun drie kinderen is er maar een volwassen geworden.

Nou, ik heb ze gezien, en dat was het. Over een tijdje gaan ze naar het Louvre en dan komen ze weer terug en dan weer naar het Louvre. Pfff.