Deze zomer kochten we weer eens kaartjes op de Uitmarkt. Namelijk voor het Nederlands Philharmonisch Concert in het Concertgebouw. Nog steeds met korting.
Ik ben iemand die niet vaak naar klassieke muziek luistert. Daarmee bedoel ik dat ik bijna nooit klassieke muziek als achtergrond aan heb. Ik hou van muziek, maar ik wil kunnen luisteren en dat kan ik niet zo goed als ik gelijktijdig aan het lezen of koken of... ben.
Dus om nou eens echt te luisteren is het leuk om naar het Concertgebouw te gaan. De keren dat we dat deden, zijn overigens op de vingers van twee handen nog makkelijk te tellen. Maar als het dan eens gebeurt, geniet ik er met volle teugen van. Ook vanwege de omgeving en de aparte sfeer die daar hangt.
Bovendien was de jongen die ons de kaartjes verkocht superenthousiast over het concert. Een concert helemaal in sprookjessfeer. Met muziek van Engelbert Humperdinck ( niet de popzanger) namelijk de componist van Hänsel und Gretl en van Tsjaikovski en van Chatsjatoerjan.
Vorige week was het zo ver. Op naar het concertgebouw.
Ik hoorde terwijl we onze plaats opzochten al iemand zeggen dat het Concertgebouw het Concertgebouw niet meer was, met dit 'gewone' publiek. Dat het op deze manier allemaal wel erg achteruit ging.
Ik heb even venijnig gekeken naar de kakkerige vrouw die dat zei. Met d'r bontje. Want ze doelde natuurlijk ook op ons, van die mensen die er niet wekelijks komen en er heel gewoon uit zien. Van dat Uitmarktpubliek.
Enfin het begin was prachtig echt waar. Een aantal orkestleden gaf vast een voorproefje, erg mooi.
Het orkest was in het zwart met af en toe een rood accent.
We zaten vrij vroeg en ik vind het leuk om te zien hoe ze opkomen en gaan stemmen, nog even een praatje maken, hun haar nog even goed schudden.
En het deel voor de pauze vond ik ook heel erg mooi. Vooral het Tsjaikovski-gedeelte, met als soliste Harriet Krijgh, een jonge, inmiddels zeer bekende celliste.
Zo'n jonge vrouw (25), die overal op de wereld speelt, in een prachtige jurk. Mooie muziek. Dat was genieten.
Ook genoot ik van de dirigent. Een heel klein iemand, Nuno Coelho, ook jong (27), die dan zo'n heel orkest naar z'n hand weet te zetten, prachtige bewegingen makend, met z'n hele lijf en z'n handen en z'n baton.
Dat vind ik gewoon helemaal niet passend in die omgeving en ik vond het ook totaal niet wat ik had verwacht.
Ha dus uiteindelijk had die vervelende elitaire troel toch nog een beetje gelijk!
10 opmerkingen:
Ha,ha, zo zie je maar weer.
Ik kan mij voorstellen dat het heel feestelijk is en prachtig kan zijn. Ben ook wel gevoelig voor sfeer. Ga veel naar openingen van tentoonstellingen en daar zie je soms ook dat er een gehalte van vermaak binnen wordt gehaald wat soms zelfs storend en averechts werkt. Voor mij hoeft dat ook niet zo, het zal wel een beetje de tijd zijn van... het vermaak. Gelukkig zijn dit vaak golf bewegingen.
Fijne jaarwisseling, bedankt voor je lieve berichtjes op mijn blog en voor jullie een liefdevol, gezond en gelukkig 2017 met weer hele leuke blogberichten.
groet Pauline
Ik kan ook niet naar muziek luisteren en tegelijk een boek lezen. Dat lukt echt niet. Handwerken en muziek gaan wel goed samen en soms luister ik dan graag naar klassiek. Ik zou trouwens net als jij genieten van het eerste deel en het tweede deel veel minder vinden, al vind ik alle muziek van Strauss wel heel mooi. Maar een verkleedpartij, daar hou ik absoluut niet van!
Fijne dag,
Liefs,
Mirjam
Een VET dus. Die hou ik er in, hoor. Ach, dat jolige is gewoon afgekeken van André Rieu en zijn orkest. Davindedemenseleuk is de gedachte erachter. Die Radetzky moest verboden worden en vooral de versie met het alsmaar slaan naar ballonnen :-)
Zo'n verkleedpartij zou voor mij ook niet hoeven. Ik hou wel van klassieke muziek, en met een breiwerkje erbij gaat dat prima. Helaas vinden mijn huisgenoten het niet zo geweldig.
Ik vind het heerlijk om muziek (al dan niet klassiek) op de achtergrond te hebben maar vergeet gek genoeg vaak de radio aan te zetten. Ik heb wel gemerkt dat ik bij Andrea Bocelli niet verder kan met wat dan ook, dan kán ik alleen maar luisteren.
Ik kan me niet concentreren met muziek op. Luister het liefst tijdens huishoudelijk werk.
Ah nee toch, een orkest dat zich te kijk zet met mutsen en andere fratsen. Verpest de sfeer lijkt me. Klassieke muziek is fijn om naar te luisteren, maar zachtjes op de achtergrond mag ook. Bij lezen en schrijven heb ik het liefst helemaal geen geluid. Momenteel draait in huize F. de Top 2000. niet op volle sterkte, behalve bij een enkel favoriet nummer dan gaat de volumeknop een tandje hoger.
Ach, zo'n orkest wil ook wel kersterig! Fijn, dat klassieke muziek niet alleen voor de happy few is. Moeten ze zich maar op een andere manier onderscheiden.
Ik weet nog precies hoe bijzonder het was in het Concertgebouw, die enkele keer dat ik er was en in de Stopera. Prachtig.
Jammer, dat ze ook hier vonden dat ze in het tweede deel een beetje 'lollig' moesten doen... het is zo popiejopie en blijkbaar kan het tegenwoordig niet zonder dit soort fratsen... Fijn dat je van het eerste deel wel genoten hebt! En klassieke muziek? Heerlijk!! Kan er bij lezen en handwerken en vooral ook in de auto geniet ik altijd van Klara (www.klara.be)
Ik ga vaak naar klassieke muziek luisteren en koop mijn kaartjes ook een jaar van tevoren (zo niet heb je hier gewoon geen kans meer om nog plaatsen te bemachtigen). Bij ons gelukkig niet zo'n kakpubliek. Je kan er heel gewoontjes naar toe. Kerstmutsen en dergelijke hoeven voor mij ook niet, hoor.
Een reactie posten