Selma

Over dit boek had ik in diverse blogs gelezen, o.a. bij Els en bij Marthy.
Het sprak me meteen aan, ik reserveerde het in de bieb, maar ik moest er lang op wachten. Dus blijkbaar sprak het meer mensen aan.
Ik las het en het boeide me zeer.
Toch dacht ik 'er is al zo veel over geschreven, ik schrijf er maar niks meer over'.
Maar het boek zit nu, langer dan drie weken, nog steeds in mijn hoofd en dus schrijf ik er toch wat over.
Het (waargebeurde) verhaal: Selma woont met haar Chinese man en hun twee half-Chinese kinderen in China ten tijde van Mao en de Grote Sprong Voorwaarts.
Daar maakt ze alle ellende door, die veroorzaakt werd door de ideeën van Mao.

En dat is niet een beetje narigheid, dat is echt meer dan verschrikkelijk geweest. Ik wist hier heus wel dat het niet geweldig ging met die sprong en de Culturele Revolutie, in die tijd. Ik wist dat er een harde strijd geleverd werd. Maar ik zag toen toch ook wel positieve kanten. Links als ik was (en ben).
Door dit boek krijg ik toch weer een ander beeld en wel geheel, maar dan ook echt geheel, zonder positieve kanten.
Carolijn Visser is een echte verteller, dát maakt het boek ook zo goed.
Haar vader was mijn geschiedenisleraar op de Pedagogische Academie en hij kon ook heel goed vertellen. Terwijl ik dit boek las, zag ik hem ook steeds voor me, op een of andere manier. Ik had geschiedenis als specialisatie in het laatste jaar, dus ik heb veel lessen van hem gehad. Hij gaf ook cultuur- en maatschappijleer.
Zijn dochter volg ik trouwens al jaren. Ze is zeer reislustig en dat ben ik eigenlijk ook. Ik houd van dit soort boeken.
Met Selma en haar man liep het heel slecht af. Zo treurig. Maar het boek is een echte onvervalste aanrader.
Met dank aan de mensen die het mij tipten.