Maar het ging over een meisje dat dagelijks een roteind moest lopen. Ruut heette ze. Vond ik heel raar voor een meisje. Enfin, vooral 's winters was het geen pretje natuurlijk.
Maar dat meisje maakte het zichzelf minder vervelend door onderweg op zeven (of tien, dat weet ik niet meer) verschillende plekken iets moois te zien. Vaste dingen waar ze zich op kon verheugen. En het zevende (of tiende) ding was haar eigen huis waarin ze al van verre de lamp zag branden die uiteraard een warm, gezellig licht verspreidde.
Thuis, ze was thuis.
Ze noemde het de weg van de zeven (of tien) vreugden.
En toch, stichtelijk of niet, is er wat blijven hangen. Want op de wandeling die ik het vaakst maak, kan ik met gemak zeven vreugden vinden. Die ik dan ook bijna altijd zie. Waar ik me op verheug.
Ha, ik lijk Ruut wel.
Eén van mijn vreugden, zie je hier:
Zo'n leuk beest dit.
Supernieuwsgierig en (van mijn kant, hahaha) is er een ware vriendschap gegroeid. Als ik langs loop hoef ik alleen maar met mijn tong te klakken en dan komt-ie hoor. En dan maken we even een praatje, al komt dat net als de vriendschap ook voornamelijk van mijn kant.
Ze zitten er met z'n tweeën en die andere is zwart. Ze hebben een lekker hok om te schuilen en ze hebben genoeg ruimte en modder.
Ik vind varkens leuk.
Ik heb heel lang moeten zoeken naar dat boek. Net gevonden, notabene omdat er een fragment staat in 'Meisjes blijven meisjes blijven meisjes'. C.M. van Hille-Gaerthé: De plaats waarop gij staat.
10 opmerkingen:
Oud of niet. Stichtelijk of niet. In ieder geval een prachtige gewoonte. Het zullen er vast wel 7 geweest zijn. Dat is een "heilig" getal toch. Op weg naar school zal ik eens op zoek gaan naar 7 vreugden. Met de school als 7de? Dat wordt steeds moeilijker om dat als vreugde te zien. Maar omgekeerd is het 7de dan wel mijn thuis. Met of zonder lichtje. Maar wel met de echtgenoot en de woefjes. :-)
Of het precies 7 vreugdenzijn, weet ik niet. Maar ik verheug ook onderweg. Goeie gewoonte!
Stichtelijk...wat een mooi ouderwetsch woord ☺. Maar de inhoud is van alle tijden en uh...ik heb het als in na een bezoek aan mijn moeder naar huis rijd: dan kom ik molens tegen waar ik altijd weer van geniet, vooral van die ene aan de rechterkant: dan ben ik bijna thuis!
Dat jij geniet van het varken snap ik; leuk zoals zij (of hij) je even gedag komt zeggen. Fijne wandeling!
Groetjes weer
Tegenwoordig adviseert een psycholoog soms elke dag drie positieve zaken op de schrijven. Dat meisje was al verder en zag er veel meer.
In ieder geval is het een mooie gedachte en gewoonte om dit te doen! Misschien toch terug invoeren?
goed idee dat zie-lijstje!
Ik ben dol op stichtelijke kinderboeken, die ik overigens meestal zelf niet als stichtelijk ervaar.
Wat grappig dat je dat hebt onthouden. Wel een leuke 'traditie' trouwens!
Een mooie gedachte om overal het positieve in te kunnen zien. Het is iets wat je jezelf kunt aanleren en jij hebt dat op een speelse manier opgepakt. Wat het lezen van een kinderboek al niet tot gevolg kan hebben. Stichtelijk of niet.
Doe de varkens de volgende keer de groeten van mij (-:
Lieve groet.
Prima idee! Ik denk dat ik het ga opvolgen.
Een reactie posten