Ik ben niet fanatiek en ik ben er nog lang niet. Er komen steeds nieuwe deeltjes uit, maar die verzamel ik niet. Ik vind ze meestal niet zo mooi en het zou ook een veel te grote verzameling worden...
Maar nu, nu kocht ik er toch een en dat is Het vrouwtje van Stavoren. Vanwege ons bezoekje aan het Zuiderzeemuseum waar ik over vertelde.
Geschreven door Arthur Japin en bewerkt door Peter Smit. Waarom dat nou bewerkt moest worden snap ik niet, want mij lijkt het dat Arthur Japin dat zelf wel kan. Enfin, de illustraties zijn van Jan Cleijne.
Hij is verdronken bij een poging iemand anders te redden.
Frouwkje is diep en diep bedroefd en vervloekt de stormwind en de golven.
Ze verkoopt haar ring en met het geld dat ze daarvoor krijgt, koopt ze aandelen en uiteindelijk een schip. Ze wordt rijk. Maar niet gelukkig natuurlijk hè.
Dan geeft ze een van haar kapiteins de opdracht terug te keren met een schip vol goud. De man keert inderdaad terug, niet met echt goud maar met graan. Ook een soort goud. Froukje ziet dat niet zo en laat woedend het graan in zee storten
Een zwerver probeert haar nog tegen te houden.
'Je bent arm' zegt hij, 'en je zult nog veel armer worden'. Maar Frouwkje luistert niet, trekt woedend de gouden ring van Atte die ze terug had gekocht, van haar vinger en gooit hem in zee..
'Ha, arm worden' zegt ze, 'die kans is nog kleiner dan de kans dat ik deze ring terug vind'.
Dat gebeurt natuurlijk toch.
Op een avond wordt haar een vis geserveerd en bijt ze op iets hards: de ring.
En dan gaat alles mis.
Het graan is gaan ontkiemen op de zeebodem, waardoor de schepen er niet meer langs kunnen.
Er wordt niet meer gevist en de armoede begint.
Ook bij Frouwkje!!
De rijke vrouwe van Stavoren is weer een arm Frouwkje geworden.
Ik vind het zo'n mooi verhaal.
Al sinds ik vroeger met mijn ouders, speciaal vanwege dit verhaal, naar Stavoren ging.
Deze volksverhalen zijn fantastisch en zo mooi moralistisch. Heel fijn.
12 opmerkingen:
Zo kon ik als kind Piggelmee blijven lezen. Ook zo'n soort verhaal
Mooi verhaal en dat Zuiderzeemuseum is echt top.
Wat een triest verhaal... Jongste hier heet ook Frauke. Gelukkig gaat het haar allemaal wat meer voor de wind!:-)
In mijn jeugd heb ik ze verslonden, helaas zijn ze niet bewaard gebleven. Ik ben het met je eens dat de nieuwe uitgaven niet zo mooi zijn. Maar een Gouden boekje van Arthur Japin is wel heel bijzonder en verdient toch een plek in je verzameling.
Een mooie hobby en met een mooi verhaal. Ik kon het me vaag herinneren, maar ben nu weer helemaal b(l)ij.
Leuke verzameling!
Leuke hobby, die boekjes verzamelen en inderdaad; wat moet er dan nog aan iets van Arthur Japin bewerkt worden :)
Wat een super verzameling. En dit verhaal is ook zo leuk. Wij kampeerden vroeger altijd vlak bij Stavoren. XX Esther
Leuk om het verhaal weer eens te horen. Met het Zuiderzeepad wat we lopen komen we ook in Stavoren, maar dat zal nog wel even duren.
Wat mooi om te lezen!
Vergeef mij mijn eerlijkheid, maar ik vind het een naar, moraliserend verhaal! Al zolang ik mij kan heugen heb ik een hekel aan zo’n opgeheven vinger. Vroeger kweekte men angstige kinderen, die niet zelf leerden nadenken. Gelukkig is het sinds de jaren 70 beter geworden.
Ik ben hier nooit angstig van geworden. Juist niet. Als je niet hebzuchtig bent gebeurt zoiets niet. Heel geruststellend. En ik vind het juist leuk dat je reageert hoor Ageeth
Een reactie posten