Kerstpakket en diner

Kijk, ik kreeg een kerstpakket, van school. Ik vind bijna niets zo leuk als het krijgen van een kerstpakket. Mijn vader kreeg er vroeger altijd eentje en mijn man later ook. Geweldig vond ik dat. Zelfs als het voornamelijk niet lekkere dingen betrof.
Juffen kregen niet vaak iets. De laatste jaren wel, maar in het begin echt helemaal niks. Ik weet nog dat ik in een van de eerste jaren dat ik werkte, verbijsterd was toen er een banketstaaf bij de koffie kwam.
En nu kreeg ik dus weer een kerstpakket en hoewel ik dat tijdens de pensioenjaren steeds kreeg, had ik er dit jaar helemaal niet aan gedacht.
Enfin, na een mooie toespraak van de directeur, werd het uitgereikt. Kijk, dit is het. In de tas, de spullen die je er naast ziet staan. Superleuk toch.
Maar dat was nog niet alles.

Op tv heb ik gekeken naar de serie 'Jonge Valken', over de hotels van de familie van der Valk en de mensen die er de tent beheren.
Allemaal familie en nageslacht van de eerste hotel-van -der Valk. 
Leuke, enthousiaste  mensen hoor en hard werken.
Ik had altijd nog het idee van de appelmoes met de kers er op en ik had nog nooit in een van der Valk restaurant gegeten, want dat idee beviel me niet.
Na het zien van de serie dacht ik 'nou misschien toch maar eens een keertje gaan kijken'.
Dat deed ik toen we een keer naar de gewone bioscoop gingen, die er naast zit, of eigenlijk is het éen complex. Het zag er goed uit. Ik wilde er wel een keertje gaan eten.

Die keer kwam sneller dan verwacht, ik werd namelijk ook nog eens uitgenodigd voor het kerst-diner van school.  Je raadt het al: bij van der Valk.
Dat had ik niet zien aankomen, het was echt onverwacht.
Ik ben vrijwilliger op mijn eigen oude school, sinds ik met pensioen ben. En ieder jaar was er wel een kerstetentje op school. Daar werd ik dan voor uitgenodigd.
Maar dan had ik ook altijd wel gewerkt, het een en ander gedaan. Dit jaar niet.
Aan het begin van het jaar ben ik nog een paar maanden geweest, tm half maart, maar daarna niet meer. Wegens gezondheidsproblemen. Op dit moment voel ik me weer vrij goed, dus in november ben ik weer begonnen. Met veel plezier overigens, want ik had het gemist.
Maar ja, dat is dus niet bepaald aanpoten geweest, dit jaar. Vandaar dat ik niet eens aan een kerst-diner had gedácht. Ik vond het zelfs een beetje gênant, die uitnodiging, maar mijn collega's verzekerden me dat daar geen reden voor was.

Nou, het was in de eerste plaats ontzettend gezellig, ik had en heb nu eenmaal superleuke collega's. Sommigen werken niet op mijn dag, dus dan is het fijn om even bij te praten.

Foto: Tripadvisor

In de tweede plaats was het ook lekker en vooral heel veel. Heel veel verschillends bedoel ik en dat varieerde van sushi en oesters tot saté en patatjes en salades , kleine hapjes, grote happen. Vlees, vis, vegetarisch. Kaas, toetjes, enfin, noem maar op.Koffie, thee, water, wijn. Overdadig. En dat is best leuk voor een keer.

Hoe dan ook, ik had een mooie middag en avond en ben me er weer eens van bewust dat ik geluk gehad heb, met de school waar ik zo lang heb gewerkt.