Ontzettend bedankt voor alle lieve en bemoedigende reacties op mijn blog van gisteren.
En voor alle duidelijkheid en omdat iemand er naar vroeg: ik heb het eerst mijn man laten lezen hoor en hij vond het prima. Hij had veto-recht, deze keer.
Enfin nu ik eenmaal begonnen ben, meteen maar een volgend blogje over wat we meemaken:
'Nou en dan moeten er nog wat onderzoekjes plaatsvinden', zei de verpleegkundige en ze maakte allerlei afspraken.
Meten en wegen, bloedprikken, hartfilmpje, gesprek met de anesthesist, gesprek met de verpleegkundige.
'Dat krijgt u allemaal op één middag en dan aan het eind van die middag, wordt u verwacht in de Glazen Zaal'.
'Huh, de Glazen Zaal?'
'Ja, daar bent u dan met allemaal lotgenoten en hun partners en dan krijgt u uitgebreide voorlichting over het hoe en wat van de operatie.
En dan kunt u al uw vragen stellen.
Wel jammer dat er tussen de andere afspraken en de Glazen Zaal nogal veel tijd zit, maar daar is echt niets aan te doen'.
Nou er zijn erger dingen natuurlijk, dus daar gingen wij ons niet druk over maken.
De Glazen Zaal.
Zeg nou zelf, dat klinkt toch als een plek waar een feestelijke bijeenkomst wordt gehouden.
'Oké, dan zie ik je om een uur of vijf in de Glazen Zaal, gezellig, dan drinken we wat en kletsen even verder'.
Zoiets.
We maakten er grappen over. We maken trouwens wel meer grappen, wij mogen dat doen.
Enfin, na het bloedprikken vroeg mijn man aan het meisje bij de bloedprikbalie waar de Glazen Zaal was.
Ze had er overduidelijk niet zo'n zin in, die dag.
Hangend in haar stoel dacht ze langdurig na.
Om tenslotte tot de conclusie te komen dat ze het echt niet wist.
'Ik weet het niet meneer, maar ik wens u in ieder geval veel plezier!'
Ik lees nu net beide berichten Bettie.....
BeantwoordenVerwijderenZoals je al schrijft in deze molen wil je niet zitten...
Dit is zo'n ongelofelijke heftige en erge ziekte. Ik wens jullie samen ontzettend veel
sterkte in deze moeilijke periode.
Heel veel liefs Alet
Soms kan er op minder fijne dagen in het leven toch onverwacht veel humor zijn...
BeantwoordenVerwijderenEen lach en een traan!
BeantwoordenVerwijderenOei,die moet nog veel leren
BeantwoordenVerwijderenHet is natuurlijk goed om er maar om te lachen, al vind ik het wel een stom wicht. Er worden toch nergens feestjes gehouden in een ziekenhuis?
BeantwoordenVerwijderenJa het was absoluut een wicht. Ik moet er nog wel bij zeggen dat zij heel erg tegengesteld was aan alle anderen waar we mee te maken kregen in het AVL. Veel aandacht, veel geduld en voor zover ik kan beoordelen veel kennis
VerwijderenLieve Bertie en Frits, ik lees nu pas beiden berichten. Wat een pittige tijd voor jullie! Mijn huisarts zei laatst in een gesprek over kanker...kanker is hip! Ik schoot in de lach maar hij bedoelde het goed. Jonge vent...net klaar met z'n studie...die staat enthousiast en vol kennis in het leven. Hip??? Jazeker zei hij...als je een onderzoek naar kanker wil starten dan word je enthousiast verwelkomd in de medische wereld...daar wordt ook meteen geld voor vrijgemaakt. Het grote voordeel is dus dat er daardoor veel onderzoeken en steeds nieuwe behandelingen oppoppen...steeds meer kennis en dus meer kansen voor patiënten. Dat schijnt bij andere ziekten wel anders te zijn. Liever zijn we niet 'hip';) maar hij heeft wel gelijk...er is ontzettend veel mogelijk bij deze ziekte. En dan je verhaal van dit blogje...ach ach...ze testte jullie humor even! Onbewust waarschijnlijk maar wat een zegen dat jullie de humor hebben...héél belangrijk tijdens een genezingsproces!! Dikke knuffel voor jullie!
BeantwoordenVerwijderenJammer dat niet al het personeel in het ziekenhuis op de hoogte is van de benaming van deze zaal.
BeantwoordenVerwijderenIk moet zeggen, het is geen gepaste naam.
Zie een aquarium voor me waar iedereen omheen loopt en naar binnen kijkt naar alle verdrietige mensen die moeilijk nieuws te verwerken hebben.
Een soort van aapjes kijken dus.
Maar hopelijk is dat niet zo.
Groetjes,
Floor
Nee hoor dat is beslist niet het geval dat aapjes kijken. De glazen zaal is boven maar niemand loopt er langs, je moet er zijn en anders kom je er niet. Daarbij heeft ieder die hier komt denk ik wel genoeg aan zijn eigen sores en geen behoefte aan aapjes
VerwijderenVoor mij zijn deze logjes een Aha moment.
BeantwoordenVerwijderenAlleen jullie in het A v L. Wij in Rijnstate.
Wij al een jaar verder.
Het is zo fijn om wat te lezen te hebben Bertie, al die uren die je zit te wachten. Vooral tijdens de behandelingen als je alleen zit.
Je wenste mij zo vriendelijk sterkte. met het antwoord, je kunt niet genoeg vrienden hebben.
Zal vanaf nu met aandacht je logjes lezen en het niet meer over ons hebben.
Want zoals onze mdl arts zei: Ieder mens is uniek, maar ieder zijn kanker ook".
Zie er inderdaad maar de humor van in maar een dom onnozel antwoord blijft het wel. Gelukkig dat er andere mensen zijn die dit gedrag goed maken. Ik moest deze week in het ziekenhuis zijn voor een heel vervelend (niks ernstigs) onderzoek en wat was iedereen lief voor me en wat hadden ze een begrip.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig kun je de humor van zo'n dommige opmerking inzien. Want dat helpt! Gelukkig kun je, ondanks alle donkere wolken, toch nog wel een zonnestraal ontdekken in de kleine dingen. Ook dat helpt. En gelukkig hoeven alle donkere dromen niet meer zo donker te zijn. Nog steeds niet vrolijk, want een operatie is geen feestje. Maar doemdenken is ook niet meer zo nodig. Er kan heel veel genezen worden. In mijn persoonlijke omgeving is Frits de vijfde met dezelfde kwaal. Sommige hebben het al langer, maar gaan weer welgemoed op stap alsof er niks gebeurd is. En ja, ook mijn angst kwam niet uit. Na de diagnose in 2008 vreesde ik zelfs geen 60 meer te worden, maar thans loop ik toch naar de 70 toe. Dus hou moed! We duimen allemaal voor je mee.
BeantwoordenVerwijderenDat van die humor, dat herken ik. Blijven lachen, ook al zitten de tranen hoog.
BeantwoordenVerwijderenDat is een opmerking in de serie: PRETTIGE DAG VERDER! (Hoofdletters omdat het meestal word geroepen, niet gezegd.) Gelukkig hebben jullie gevoel voor humor, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn, die die juffrouw graag over de balie hadden getrokken!
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Het arme kind is zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust, maar hey, je werkt in het AvL!
BeantwoordenVerwijderenOh echt? Dat meisje moet nog veel leren! Gelukkig konden jullie er nog wel een beetje om lachen.
BeantwoordenVerwijderenOh zo'n opmerking is niet op zijn plaats, deze dame moet nog veel leren. Maar de naam van de Zaal vraagt misschien wel een beetje om zo'n opmerking....het is wel een wat rare nasm vind ik. Misschien kom je nog eens achter de reden van deze naam?.
BeantwoordenVerwijderenHoe was de bijeenkomst? Hoe was het om met andere 'lotgenoten' (dat vind ik ook een rare naam) samen te zijn?
Uiteraard heb je je vorige blog met je man overlegd! Het zou niet in me opkomen dat je dat niet gedaan had...
BeantwoordenVerwijderenIk vind de opmerking van de jongedame absoluut ongepast. Je weet in welk ziekenhuis je werkt en welke ziekte de patiënten waarschijnlijk hebben. Heel misplaatst, al zal ze het niet expres gedaan hebben.
Er breken heel spannende tijden voor jullie aan. Apart om uitleg te krijgen samen met andere patiënten. Het zal tijd besparen. Waarschijnlijk zijn er dan ook meerdere artsen bij elkaar om uitleg te geven.
Het valt allemaal niet mee.
Liefs en sterkte!
Wow, lees dit net. Wat ontzettend vervelend dat dit op jullie pad ligt.
BeantwoordenVerwijderenMaar fijn dat het behandeld kan worden. Je hebt er - met al die ziekenhuisbezoeken enzo - echter een complete nieuwe "hobby" bij. Dat herken ik nog wel van mijn ouders.
Ik wens je sterkte. En ook voor Frits. Hou je taai.
oeps, zie nu pas de fout!
BeantwoordenVerwijderen