Zweetkamertje

Toen onze oudste zoon een baby was, gingen we met hem naar het consultatiebureau. Onze toenmalige huisarts onderzocht hem hoogstpersoonlijk.
 'Ha' zei hij, 'ha,  daar hebben we Bart de Bul'.
Ik was vrij ernstig beledigd, want in die tijd was het geen compliment als je een dikkerdje had gebaard. Tussen mij en die huisarts is het nooit meer helemaal goed gekomen.
Onze Bart is geen bul meer. Zeker niet. Maar hij KREEG deze week wel zijn bul.
En zijn handtekening zette de nieuwe Master of Science niet op zijn diploma, maar op de muur in het zweetkamertje

Dat zweetkamertje vond ik zo leuk.
Alleen mensen die afgestudeerd zijn mogen daar hun handtekening zetten. En het is er knap vol . Met handtekeningen van zowel beroemde als doodgewone alumni.
Zo zag ik bijvoorbeeld de handtekening van de koning en van Mandela, van Beatrix en van de Soldaat van Oranje. Bij die handtekeningen van beroemdheden zit er natuurlijk een keurig plastic plaatje over, opdat het niet verloren gaat.

En nu staat Bart er dus gewoon tussen en daar ben ik hartstikke trots op.

De diploma-uitreiking vond plaats op de eerbiedwaardige Leidse Universiteit.
En behalve dat ik heel trots ben op Bart, vond ik het ook een genoegen om daar te zijn.
In die oude omgeving.
De universiteit van Leiden werd gesticht in 1575 en is de oudste van Nederland.
Dat zweetkamertje dus. Zo mooi om te zien.
Alleen al de tekeningen naast de deur en de tekst erboven. De tekst is van Dante en betekent: Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt. 

De tekeningen zijn van Victor de Stuers, gedateerd 1865. Toen studenten nog een 'hoge zijden' droegen.
Ja, dat was allemaal erg leuk om te zien, vooral voor iemand zoals ik, helemaal niet uit een wetenschappelijk milieu.

Er waren nog veel meer muurtekeningen, ik zag de togakamer, ik zag beelden van beroemde wetenschappers, kortom het was een andere wereld.
We hadden een fijne middag!