We waren er vorige week zondag en woensdag. Prachtig weer voor een flinke wandeling en woensdag ook mooi genoeg voor een terras. Weliswaar met een warme chocomel en met de jas nog aan, maar toch...
Op het strand zie je natuurlijk van alles, schelpen, pootafdrukken, vogels, mensen. En deze keer zagen we ook dit:
Ik zou graag willen weten waar dat nou vandaan kwam. Het moet wel bijna van een vogel zijn, die dit in zijn snavel meenam en uiteindelijk liet vallen.
Ik moest wel onmiddellijk denken aan het verhaal van Noach.
Dat vond ik als kind altijd zo'n prachtig verhaal.
Noach die met z'n vrouw, z'n zonen en hún vrouwen en talloze dieren een zondvloed overleefde en dan als het bijna achter de rug is een raaf uitstuurt.
De raaf komt weer terug want er is nog geen plek waar hij kan landen.
Een tijd later stuurt Noach een duif en die komt ook weer terug.De tweede keer keert de duif ook terug naar de ark, maar dan met een olijfblad in z'n snavel.
Land in zicht!
Kijk, daar is die duif. Met een olijf tak!
Alleen is dit een ATC. Door mij gemaakt.
Dat was de tweede keer.
De derde keer?
Nou, afgelopen weekend logeerde onze lieve kleinzoon Odin een nachtje bij ons.
En ook Odin hield zich met Noach bezig, zoals je op de laatste foto ziet.
(Even terzijde: wat ben ik toch blij dat ik heel veel speelgoed van onze kinderen heb bewaard, daar hebben we nu echt plezier van. Want ontrommelen en ontspullen is prima, ik doe het ook, maar veel speelgoed is blijvend.
Deze houten ark bijvoorbeeld, ik wist niet eens meer dat ik hem had).Odin vindt het prachtig. Hij ging de dieren ook echt twee aan twee zetten, nadat ik het had voorgedaan. Dat kind kan zo goed spelen!
Maar terug naar het begin van deze blog. Drie keer Noach.
Bijzonder toch?
Er zijn echt jaren voorbijgegaan waarin ik nog niet eens een seconde dacht aan Noach. En nu drie keer in een week.
Het is ook een mooi verhaal... Ik kan uren kijken naar spelende kinderen, daar had ik vroeger geen tijd voor, en nu maak ik tijd.
BeantwoordenVerwijderenKen je het boek van Marianne Fredriksson over Noach en de zondvloed?
BeantwoordenVerwijderenNee maar ik ga de titel noteren want als het niks was zou je het niet vragen, toch? Ik googelde De Zondvloed als titel.
Verwijderentof!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig die ATC die je maakte. Mooi die speelboot! Duurzaam speelgoed loont de moeite toch in tegenstelling tot al die plastieken rommel van tegenwoordig!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk allemaal en wat een enige foto van Odin, hij lacht zo lief.
BeantwoordenVerwijderenIk heb op mijn kamer een kijkkast van bijna een meter breed met daarin allemaal miniatuur arkjes, dus ik denk regelmatig aan Noah :-)
Sinds ik Maarten 't Hart's boek Magdalena las, heeft de ark van Noach weer een andere dimensie voor me gekregen.
BeantwoordenVerwijderenMaar jouw verhaal is mooi!
Mooi toeval zo.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat jullie weer samen zo lang kunnen wandelen. Leuk verhaal ook. Eens wat betreft het speelgoed, geldt ook voor de kinderboeken.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenIk zag laatst een film over Noah met Russel Crowe en Emma Watson.
BeantwoordenVerwijderenEn dan nog wel drie maal. Bijna Bijbels. Heerlijk speelgoed; daar kan de Action niet aan tippen. Wat is een ATC??
BeantwoordenVerwijderenHet antwoord staat onderaan bij de reacties# nietzomaarzooo
VerwijderenLeuk en lief mannetje, leuk speelgoed ook!
BeantwoordenVerwijderenAch, ik had ook zo'n soort houten ark. Toevallig laats aan de buurvrouw gegeven, die begint nu met kleinkinderen.
BeantwoordenVerwijderenKinderen hebben zo weinig nodig om een beetje creatief aan de slag te gaan. Ik denk dat ze van nature liever met echte dingen spelen dan achter een schermpje zitten. Wat een heerlijk manneke is je kleinzoon!
BeantwoordenVerwijderenEn drie keer geweldig mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, zulk toeval. Je atc is enig. En je kleinkind een schatje.
BeantwoordenVerwijderenNog even een antwoord op de vraag van Nietzomaarzooo:
BeantwoordenVerwijderenDe letters staan voor Artist Trading Card. Het zijn hele kleine kaartjes van 64 bij 89 mm groot. En de bedoeling is dat zo'n kaartje een klein kunstwerkje wordt.
Eigenlijk is de maat van het kaartje de enige regel. Verder kun je de kaartjes maken zoals je zelf wilt. Tekenen, knippen plakken, stempelen, naaien, met tekst, zonder tekst, het maakt niet uit, als de maat maar klopt.
Zelf ben ik van het stempelen of/en van kleine collages. Dat laatste vind ik geloof ik ook het leukst om te maken.
Als je dan een kaartje gemaakt hebt, zet je een scan of een foto in een album dat je aangemaakt hebt op Facebook of Flickr of zo. Daar zijn groepen voor.
En dan kunnen mensen jou vragen of je wilt ruilen en je kan zelf ook het initiatief nemen en andere mensen vragen om te ruilen.