The Shape of Water

Toen ik de trailer van deze film zag, keken mijn man en ik elkaar aan en knikten. Dat doen we altijd bij het zien van een trailer en dat knikje betekent dat we deze film wel willen zien.
Zo geschiedde, maar wat viel de film ons tegen. De inleider vertelde nog dat er van alles achter zit, dat het te betrekken is op de toestand in de wereld, op discriminatie.  Maar dat is ons niet bijzonder opgevallen.
De film speelt zich af tijdens de Koude Oorlog, in 1962. Elisa werkt als schoonmaakster in een zwaar beveiligd laboratorium en ontdekt samen met haar collega Zelda een heel geheim experiment. Er wordt daar een soort monster ontwikkeld, met welk doel is niet zo duidelijk. Elisa die niet kan praten en samenwoont met een oude homo, voelt zich aangetrokken tot dit 'monster', een prachtige amfibiman en er ontstaat liefde tussen die twee.

Tja, ik ben een verstokte E.T. fan en dit verhaal lijkt een heel klein beetje op E. T. Maar die film vond en vind ik vele malen beter. Het verhaal lijkt natuurlijk ook op het verhaal van Beauty and the Beast.
Nou wat blijft er dan nog over? Dat is Sally Hawkins, die Elisa speelt. Zij zegt in de hele film geen woord en laat haar lichaam en haar gezicht voor haar werken. En dat nu,  vond ik erg goed gedaan. Oh ja, en de muziek is me opgevallen. Prachtige filmmuziek.

Ik veronderstel dat ik wat gemist heb, want al die Golden Globe en Oscasrnominaties... zijn er natuurlijk niet voor niets.
Maar ja, dit is mijn blog en ik vond er gewoon niet veel aan. Geen aanrader dus en geen trailer.