Fridamania

De dag voor we naar London gingen, las ik bij Mieke op haar blog, over de Frida Kahlo-tentoonstelling in Victoria & Albert in London.
Sowieso een geliefd museum dat we nooit overslaan als we er zijn.
Over die tentoonstelling had ik al eerder gelezen en bedacht dat ik er naar toe wilde, maar ik was het vergeten tot ik het bij Mieke las.
We wisten dat de meeste musea vrijdagavond open zijn en dus besloten we meteen maar te gaan. Hadden we dat maar vast gezien, nietwaar..
Ha, dat hadden we gedroomd: tentoonstelling uitverkocht tot midden augustus.
Ik probeerde nog, met dat we all the way from the Netherlands waren gekomen en of we echt, echt niet naar binnen mochten. Maar nee, dat mocht echt, echt niet.
Ze hadden het ook nog nooit meegemaakt, zo'n drukke tentoonstelling and so sorry.
'Maar wat u wel kunt doen: als u hier morgenochtend om half tien bent, dan kunt u queuen en dan is er een kans dat er om tien uur een groep naar binnen mag'.
Nou zijn er maar heel weinig dingen waar wij voor in de rij willen, maar voor deze tentoonstelling wilde ik wel wat doen. Dus besloten we de volgende morgen te kijken hoe dat zou verlopen.
Eerst gingen we (het was nog steeds onze trouwdag) eten bij de Griek waar we altijd als we in London zijn, de eerste avond eten.

De volgende morgen hadden we geen zin om ons te haasten, dus het was al tien uur toen we er waren. En toen kozen we de verkeerde ingang, per ongeluk. Geen queue te bekennen, wel displays waar kaarten gereserveerd konden worden. We keken, zonder veel hoop en hee,  daar waren nog twee kaarten voor 13.15 u ! Hadden we toch echt ongelofelijk mazzel hè. We keken een paar minuten later nog eens en toen was er niets meer!

We slenterden wat rond in de buurt, in het museum en in de tuin, terwijl we wachtten tot we naar binnen mochten.
En de tentoonstelling was mooi!!
Wat een bijzondere vrouw die Frida Kahlo (1907-1954)
Ik ken haar werk en dat van haar man Diego Rivera,  al heel lang, van toen we lang geleden in Mexico waren.
Grote muurschilderingen herinner ik me onder andere. Kleurrijk en geëngageerd.
Maar van haar leven wist ik niet zo heel veel en deze foto's, op de kaarten hierboven had ik ook nog nooit gezien.

Frida kreeg polio toen ze zes was. En leerde vechten, denk ik
Op haar achttiende had ze een heel ernstig ongeluk toen ze in een bus zat, die in botsing kwam met een tram. Ze was een lange tijd aan bed gebonden en begon als tijdverdrijf te schilderen. Haar moeder liet spiegels ophangen, zodat ze zich zelf kon zien.

Ze maakt in haar leven 143 schilderijen en daarvan waren er 55 zelfportretten. Zo mooi en zo vol symboliek, die zelfportretten, zoals dit:

De apen  bijvoorbeeld, symboliseren haar studenten. Ze noemde ze 'Los Fridos'.  . Toen ze dit doek maakte gaf ze les aan een academie; ze kijkt trots en beschermend. 
De bloem, (Bird of Paradise),  vertegenwoordigt de vrijheid en de vreugde, die Frieda  vond toen ze les gaf. 
(Wordt vervolgd.)

De twee kaarten bovenaan, wil ik graag sturen aan twee mensen die Frida kunnen waarderen.  Je hoeft alleen maar even te reageren hier.