En daar zat ze, Roos Schlikker. Ik lees alles van haar, zowel in de Libelle als in Het Parool. Ik schreef er al eens eerder een blogje over.
Ze was met iemand in gesprek.
Dus we liepen verder, want ik wilde niet storen.
Maar ik had net de zaterdag ervoor een column (over inenten) van haar gelezen, in Het Parool, waar ik het zo ontzettend mee eens was, dat ik al het plan had om er hier op mijn blog iets van te zeggen.
Dus wat ik deed was steeds omkijken.
'Als die man weggaat, loop ik terug' zei ik tegen Frits. Hij gíng weg en ik draaide me om en liep terug.
'Eh.. bent u Roos?' vroeg ik een beetje bibberig.
Dat kon ze bevestigen, haha..
Ik vroeg of ik haar wat mocht zeggen en dat mocht.
'Dan wil ik graag zeggen dat ik uw columns altijd met heel veel plezier lees en dat ik het hartgrondig eens was met uw column van afgelopen zaterdag'.
Dat vond ze leuk en ze reageerde heel aardig.
'Er zijn ook heel veel mensen het er niet mee eens hoor', zei ze, 'en dat krijg ik ook uitgebreid voor mijn kiezen. Maar ik ken veel artsen en die laten allemaal hun eigen kinderen inenten, die doen dat toch ook niet zo maar'.
Dat is precies wat ik ook dacht.
We praatten nog heel eventjes door en daarna vroeg ik of ik een foto mocht maken en of ik die mocht plaatsen op mijn blog en dat vond ze leuk, je ziet dat ook wel aan de foto, denk ik.
Ik heb haar bedankt en veel succes gewenst en dat was dat.
De column die ik zo goed vond, ging over inenten. Inenten tegen mazelen en baarmoederhalskanker. Ik heb daar een en ander over gelezen en me afgevraagd of het inderdaad goed is, dat inenten, of dat er toch te veel bezwaren en gevaren aan kleven. Met wat ik als leek lees, kwam ik tot de conclusie dat ik zeker zou kiezen voor inenten. Onze kinderen, ook gelukkig. Ik wilde Roos' column hier plaatsen. Maar dat lukte op een of andere manier niet. Wel is hier een link voor de belangstellende lezer(es).
Ps: Ik zie zelden of nooit bekende Nederlanders in het wild. Maar deze dag zag ik ook nog Adelheid Rosen en Sophie Hilbrands. Ik had echter geen enkele behoefte om die aan te spreken of een foto te maken.
22 opmerkingen:
Mooie column. Leuke vrouw.
Wat goed van jou om haar aan te spreken. Ik lees haar nooit maar wel eens op tv gezien. Helemaal met haar (en jou)eens.
Wat ontzettend dapper dat je haar durfde aanspreken! Ik heb net de column gelezen en ik ben het er ook hartgrondig mee eens. Ik ben zelf als kind bijna bezweken door de mazelen. Het is een ernstige ziekte. En wat als die inentingen niet bestonden, dan zouden enge ziektes als pokken en polio nog steeds bestaan.
Leuk dat je dat durfde! Inenten tegen die dingen gebeurt hier in België zeer zeker. Tenminste onze kinderen zijn er voor ingeënt. Ik ben voor!
Leuk mens, lees haar dikwijls en hoor haar regelmatig op de radio. Ze is niet bang haar mening te geven.
Het voor mij onverklaarbaar dat iemand zijn/haar eigen kind en tevens dat van anderen aan het gevaar van besmettelijke en andere vermijdbare ziektes wil blootstellen. Onder het mom van a) je krijt rotzooi in je lijf en b) inenten hoeft niet meer, alle ziektes zijn hier zo goed als helemaal onder controle. Ja, dank je, dat laatste is dankzij alle vaccinaties die we de afgelopen decennia allemaal kregen!
Ik denk dat de voordelen méér dán tegen de nadelen opwegen en als je op het www kijkt, kun je altijd wel een (meestal niet door medici geschreven) artikel vinden waarom je niet zou laten inenten. De betreffende groep macrobiotische-bakfietsouders-die-niet-van-vaccinaties-houdt vertelt er niet bij dat je nog véél meer wetenschappelijke artikelen kunt vinden met redenen om juist wel te laten inenten.
Waarover ik me altijd erg verbaas: de groep niet-vaccineerders wil, om welke reden dan ook, wel gebruik maken van medische voorzieningen als hun kind getroffen is door een van de ziektes die voorkomen had kunnen worden. Tegenstrijdig toch? Al hoor je mij niet zeggen dat deze kinderen niet behandeld moeten worden, zij kunnen er tenslotte niets aan doen dat ze zulke ouders hebben.
't Is een onderwerp waarover ik me al tijden goed kwaad kan maken.
Onze kinderen zijn ingeent en kleinzoon krijgt ook zijn prikjes. Toen de vaccinatie voor baarmoederhalskanker er net was had dochter daar nog net gebruik van kunnen maken qua leeftijd. We hebben echter i.o.m. dochter en huisarts besloten het niet te doen.
Ik heb wel eens geluiden gehoord dat autisme veroorzaakt kan zijn door inentingen. Geen idee of dat wel eens is onderzocht, maar zou ik er nu voor staan dan geloof ik toch dat ik mijn kind zou laten inenten.
Ik heb trouwens toen ik nog werkte Berend Boudewijn en Leen Jongewaard wel eens aan mijn loket gehad, en die vroeg ik ook gewoon naar hun legitimatie hoor :) Een poos geleden zat Simon (die van Nick ja) tegelijk met ons bij Rive. Lekker met rust gelaten, die mensen willen ook wel eens ongestoord eten. Ik zou het niet durven ook hoor, heel dapper dat jij wel een gesprekje begonnen bent.
Wat leuk dat je het durft om iemand aan te spreken. Zal er ook mee te maken hebben, dat haar column je zo aansprak! Mij ook hoor!
Meestal zijn haar columns heel raak. Werd vooral ontroerd door die over het overlijden van haar moeder en wat er met haar vader gebeurde daarna.
Dus ook eens met de inhoud van deze column. Stoer dat je haar aansprak.
Ik ben het helemaal eens met jou en de schrijfster van de column. Onze kinderen laten inenten bespaart zoveel later leed. Onze dochter hebben we als 18-jarige laten inenten tegen het baarmoederkanker-virus. Toen werd dat vaccin in België nog niet terug betaald en het nam een stevige hap uit ons budget. Maar we vonden het wel onze ouderlijke plicht.
Mijn dochters zijn wel ingeent, al heb ik wel enige bedenkingen daarbij omdat ik begrepen heb dat er meer ziekteverwekkers dan waartegen de vaccinatie is en dat de uitstrijkjes dus blijven bestaan.
Zelf heb ik uitzonderlijk alle kinderziekten meerdere keren gehad en was maar wat blij dat er een vaccinatie bestond tegen bof, mazelen en rode hond. helaas niet tegen waterpokken. Die ziekte heb ik dan ook tot mijn zeventiende nog gehad (in totaal een keer of 9, andere max. 3x per ziekte want daarna de inenting).
Lees de stukjes van Roos ook altijd in de Libelle.
Zelf heb ik mijn twijfels of ik mijn kinderen zou laten inenten. Vooral die voor baarmoederhalskanker baart me zorgen.
Natuurlijk wil je niet dat je kind dat laten krijgt. Het is veilig zeggen ze, maar wat als over 15 of 20 jaar blijkt (als die kinderen aan kinderen willen beginnen) of het geen ernstige bijwerkingen heeft, zoals vroeger gebeurd is met het "veilige" middel Softenon?
Ben er vrijwel zeker van dat mijn kleindochter die prik ook niet gaan krijgen.
Zelf wil ik ook geen griepprik. Hoor elk jaar weer van zoveel mensen dat ze er ziek van geworden zijn.
Ieder zijn keuze toch?
Goed van je om haar aan te spreken, als je dat op het goede moment doet zijn deze mensen vaak heel goed te benaderen. Ik lees haar graag.
Vandaag stond er in Trouw een artikel van een gynaecoloog over inenten, als je dat hebt gelezen kun je niet meer tegen zijn. Dat was ik toch al niet. Dankzij inentingen, ook tegen kinderziektes wordt veel leed bespaard. Ik herinner me nog de uitbraak van kinderverlamming in Staphorst(1971), zo vreselijk. Extra zuur als je weet dat het voorkomen had kunnen worden.
Ik ben het ook eens met jou en Roos. Alles om onze kinderen te beschermen tegen de verwikkelingen die deze ziektes met zich mee kunnen brengen.
Woehoe, cool!
Ik heb onze kinderen wel laten inenten vroeger maar niet tegen de baarmoederhalskanker omdat ze daar de gevolgen niet precies van wisten. Mijn dochter zat in de eerste groep meisjes die ze wilden inenten. Ik vond het maar niets.... XX Esther
Ik ken Roos niet, lees het Parool en de Libelle niet, maar ben het helemaal met haar en dus met jou eens. En flink van jou dat je haar even aanschoot.
Amen! Ik heb ook een logje klaar staan over het bijzondere fenomeen dat de ronde doet rondom NIET inenten.
Leuke ontmoeting trouwens.
Leuk zo'n ontmoeting! Leuke vrouw! Wat betreft het inenten...sommige vaccins heb ik voor onze kinderen ja tegen gezegd, andere voelden niet goed...dat werd een nee. En gelukkig is er vrije keuze...doe wat goed voelt voor jou als ouder of later de kinderen zelf.
Ik kende haar niet omdat ik geen Libelle en Parool lees. Ben het hartgrondig eens met haar, met jou, met alle artsen die hun kinderen laten inenten.
Wat fijn dat je haar een welgemeend compliment kon maken!
Ik heb veel gelopen door de Haarlemmerstraat afgelopen weekend. Misschien zijn we elkaar wel gepasseerd.
Een reactie posten