Vlas

Van vlas wordt touw gemaakt en linnen.
Nou, dat was ongeveer alles wat ik van vlas wist. Vroeger op de lagere school leerde ik (als stadsmeisje) een rijtje landbouwprodukten uit mijn hoofd: tarwe, suikerbieten, koolzaad, vlas, erwten, bonen, gerst, haver, aardappelen, groente en fruit.
Ik dreun het nog moeiteloos op.
De andere produkten kende ik natuurlijk, maar vlas... ik had geen idee en vroeg me ook niks af.
En die onwetendheid heeft geduurd tot nu. Maar beter laat dan nooit. Want wat is vlas een interessant produkt. We waren op een vlasdag in Eede, Zeeuws-Vlaanderen. Van oudsher een vlasgebied.

Later op die dag zagen we bloeiende vlasvelden. Dat had ik ook nog nooit gezien.
Er waren ook niet zoveel kansen hoor, want in mijn omgeving was en is het niet en vlas bloeit maar één dag. Dus dat moet je maar net treffen. Wij troffen het.
Het was prachtig, een groot zachtblauw gekleurd veld, met de allerschattigste kleine bloemetjes.
Enfin, als het van het veld af is, met wortel en al uit de grond getrokken, wordt het op de grond gespreid en vindt er een rootproces plaats, door zon en regen.

Daar door komen de vezels in de stengel los te zitten. Dan moet er gezwingeld worden waardoor de vezels vrij komen. Dan nog gehekeld en gekaard

en  dan kan er gesponnen worden. Of touw gedraaid.
Het allermooiste is dat er van het vlas niets, maar dan ook niets, verloren gaat. De bijproduken zijn bijvoorbeeld lijnzaad, lijnolie, korte vezels voor papier en vilt, scheven voor meubelplaat.
Plus dat het ecologisch verantwoord is, nauwelijks meststoffen of pesticides nodig en ook geen irrigatie.
Vroeger ging alles met de hand

Maar nu natuurlijk machinaal.
Wat ik ook leuk vind is dat het al zo oud is. De oudste sporen van linnen dateren van 8000 jaar voor Chr.

Oh ja: zelf had ik erg gevlast op dit weekje Zeeland, maar er zijn nog meer uitdrukkingen die met vlas te maken hebben: