'Wat is eigenlijk jouw lievelingsdier, oma?, vroeg een van de kleinkinderen laatst. We waren in een dierenpark, dus de vraag lag voor de hand.
Ik antwoordde naar waarheid dat ik niet erg standvastig ben in deze. Dat ik nogal eens wissel van lievelingsdier.
De giraf zit eigenlijk altijd in mijn top-5. En de olifant. Ik hou ook 'gewoon' van honden en katten. Niet van alle honden trouwens.
Maar mijn huidige lievelingsdier is de uil.
In dat dierenpark (Blanckendaell in Tuitjenhorn) was ik zomaar ineens geïnteresseerd geraakt in de uil.
Er waren er dan ook een heleboel en ik was er niet weg te slaan.
Mijn aandacht ging in eerste instantie uit naar de sneeuwuil.
Een sneeuwuil heb ik ooit in het echt gezien. In het wild.
In de barre winter van 1963 wandelde ik met mijn vader in de sneeuw toen er zomaar uit het niets eentje opvloog. We schrokken ons te pletter en waren erg onder de indruk.
Nou, hier kon ik rustig kijken, zonder sneeuw.
Hedwig, de uil die in Harry Potter berichten overbrengt, is trouwens ook een sneeuwuil.
Het mannetje is niet zo groot als het vrouwtje en veel witter.
Nou, ik zei al, ik was gefascineerd.
De uil dus. Of misschien toch de pauw? En pinguïns zijn toch ook wel erg leuk...
