Ik ga graag naar de film en ik hou van verschillende genres.
Het hoeft niet altijd bloedserieus te zijn en ernstig en ook niet altijd leve de lol.
Ik hou juist erg van afwisseling tussen de verschillende genres. Eigenlijk net als in boeken.
Zo zag ik laatst de nieuwste Bridget Jones film. In de gewone bioscoop, Vue, met een beker popcorn op schoot. Oh nee, niet op schoot, in de daartoe bestemde houder aan de stoel.
En ik had een leuke avond. Bridget Jones, prima gespeeld als altijd door Rene Zellweger trouwens. Een vrolijke film
Ik zag ook de serieuze en ernstige film: I'm still here. In onze Cinema, zonder pauze en zonder wat dan ook. Ook een prachtige avond want een prachtige film.
En nu zag ik in de Cinema weer een geweldige film. Een soort tragie-komedie en precies wat dat woord zegt: een film met een lach en een traan. In mijn geval overigens met een heleboel tranen.
Zo'n film die een beetje een zure recensie krijgt in de Volkskrant en waarvan ik dan denk, na de trailer gezien te hebben, dat ik hem toch wil zien. Kan mij de Volkskrant schelen.
Het verhaal:
Omdat een man ziek is moet hij op zoek naar iemand die beenmerg wil afstaan. Zijn zus komt niet in aanmerking, want zij blijkt bij onderzoek zijn zus niet te zijn. Dan komt hij er achter dat er een broer is. Dat hij een broer heeft. Een onbekende broer, opgevoed in een andere familie en dat wisten ze niet van elkaar
De zieke broer is dirigent van een orkest en wereldberoemd. De andere broer is kok in een fabriekskantine en speelt trombone in de fanfare.
Meer zeg ik er niet van. Maar je kunt zo wel begrijpen dat het om nature vs nurture gaat, om klassenverschil, opleidingsverschil, om pech en geluk en om liefde.
Ook deze film raad ik aan. Ik vond de twee broers allebei heel erg goed spelen en ik werd een heel klein beetje verliefd op de tweede broer, de trombonist.
Voeg daarbij mooie muziek, tja dan heb je een mooie voorstelling.
Op weg naar huis kwam ik een collega tegen. Hij en zijn vrouw houden ook van film, dat weet ik. Dus ik begon een enthousiast verhaal en kreeg van allebei bijval. Zij hadden er ook heel erg van genoten. Dus mensen, laat je niet tegenhouden door slechte kritieken. In dit geval niet en misschien wel nooit. Hoewel, dat weet ik ook eigenlijk niet. Nou ja...
17 opmerkingen:
Men zou jou moeten vragen om een beoordeling
Staat op ons lijstje. Eerst naar: The last Journey.
De Volkskrant geeft ook maar een mening. Deze had ik al uitgezocht om te gaan zien tzt.
Een film die wat met je doet dus. Ik zet hem op mijn lijstje.
Jij kijkt heel wat af, WoW
mogge Bertiebo
bij de titel kwam bij mij de film Fanfare van Bert Haanstra in de zin :)
geniet de dag
Daar dacht ik dus ook aan.
Maar goed dat je toch ging en die titel onthoud ik voor tzt.
Tja, die recensenten hebben er wel voor doorgeleerd he, hahaha. Groot gelijk dat je toch bent gegaan!
Ha Bertiebo, Ja... de bios! Ik ben er ook gek op.
Gistermiddag naar Bridget Jones. Ik snap de titel niet helemaal, want the boy verdween uiteindelijk uit het zicht. Ik was blij, dat ze voor die aardige meester viel!!
Morgenmiddag ga ik naar En Fanfare. Ik heb er hele goeie dingen over gehoord. Een vriendin had zelfs een beetje zitten wenen...
Ik ook en niet slechts een beetje!
The story of the two brothers sounds deeply moving, and your enthusiasm makes it even more compelling
Ik lees gelukkig de Volkskrant niet...
Lijkt me een fantastische film. Ik ga eens kijken of ik hem ergens kan streamen. Te kort dag om naar het Flmhuis te gaan.
Op deze film had ik mijn oog al laten vallen. De Volkskrant kan me gestolen worden.
Good advice.
Lijkt me een aanrader. Bedankt voor de tip.
Een reactie posten